Omdat je lichaam de hele dag lang geprobeerd heeft de warmte van zich af te “schudden” is het moeilijk voor het lichaam om terug te switchen en de warmte in het lichaam te bewaren. Daarom zie je vaak bij lange afstandswedstrijden dat atleten het koud krijgen, “berekoud” zelf.
Ons lichaam heeft een zeer complex systeem om zijn temperatuur te regelen.
Onze cellen, meestal spieren en vet, verbranden benzine zoals een motor en de energie die daarvan vrijkomt wordt gebruikt om een inspanning te leveren. Een gedeelte van die energie, de warmte, gaat verloren. Nu heeft ons lichaam een thermostaat, de hypothalamus, want zoniet dan zou ons lichaam oververhit geraken en zullen we in panne vallen. Maar die hypo dinges kan aan de temperatuur van het circulerende bloed zien dat het tijd is om in te grijpen. Het zal dan het lichaam afkoelen of verwarmen, dat hangt natuurlijk van de situatie af. Bij een infectie bijvoorbeeld, wordt onze thermostaat, want dat is het eigenlijk, een beetje gereset zodat we hogere lichaamstemperaturen aankunnen, namelijk koorts.
Wat doet de hypothalamus nu als we dreigen oververhit te geraken. Het zal dan meer bloed naar de huid sturen en we zullen meer beginnen te zweten. Bij langdurige inspanningen zal er dus steeds meer bloed naar de huid gestuurd worden en gaan we maximaal beginnen zweten.
Wijzelf als atleet proberen ook ons lichaam af te koelen en te zorgen dat we niet uitdrogen. We drinken dus veel en gooien water over ons hoofd. Als we finishen valt onze energieverbranding weg en dus ook de warmteproduktie die daarmee samengaat. Omdat onze lichaamstemperatuur toch nog even hoog blijft, doet ons systeem rustig verder om de boel af te koelen. Na een tijdje valt het lichaamskoelingsssyteem terug in zijn oude doen. Maar doordat wijzelf ons ook verder afkoelen (koud drinken, eventueel nog water over ons gieten) en ook door de natte kledij die we nog steeds dragen gaat onze lichaamstemperatuur plots een flinke duik nemen. Dus treed onze hypothalamus weer in werking want die moet proberen ons terug op te warmen. Daarom krijgen we dan kippevel, bibberen we omdat we warmte willen produceren.
Want kan je eraan doen. Meestal zie je bij langeafstandwedstrijden ook op een warme dag, dat er van die blinkende folie aan de atleten wordt gegeven, een soort dekens zijn dat. Verder kan je zelf natuurlijk ervoor zorgen dat je snel de natte kledij uitdoet en door droge vervangt, want in je blootje lopen is zedenschennis. Maar doe dit pas als je lichaam gestopt is met zweten. Drink koude dranken maar geen ijskoude dranken want je maag vullen met iets ijskouds zal je interne temperatuur weer doen dalen.
Tot brrrr's
4 opmerkingen:
Ik heb het ook al voorgehad na een training dat ik te lang bleef rondlopen in mijn bezwete kledij vooraleer een douche te nemen. Zo'n davergevoel is toch maar akelig. Het is net alsof je je lichaam niet meer onder controle hebt. In bed duiken onder een hoop dekens is bij mij dan een goede oplossing.
Inderdaad, na Klagenfurt, ben ik om middernacht mijn bed moeten inkruipen, nota bene met de fleecejas van de club aan.
"bed moeten inkruipen, nota bene met de fleecejas van de club" : krijg je daar ook extra punten voor? En ik mij vroeger maar afvragen waarom ik steeds zo weinig punten bijeengesprokkeld kreeg ;)
Shit, nu weten de anderen dat ook !!!
Een reactie posten