Voor de 2de keer in 3 dagen vandaag nog ne keer La Redoute beklommen. Kmoet zeggen dat ik het er vandaag beter (lees makkelijker) afbracht dan donderdag. Voelde deze morgen nochthans de rit van donderdag nog in de benen en hield me dan ook gedeisd de eerste kilometers. Ik weet dat als de kilometers voorbij gaan mijn benen meestal beetje bij beetje beter worden. Zo ook vandaag. Bij thuiskomst stonden er al weer 175.5K op mijn computertje. In een fietsweek kan dat tellen.Toen we bijna aan de Kazerne waren kwam Kurt langs me rijden, klopte me op de rug en zei :"Ik denk dat ge er nu al klaar voor zijt, is het niet". Ik antwoordde. Ja, maar het kan nog altijd ietskes beter. Mijn fietsen is inderdaad ijzersterk dit jaar. Ik voelde zelfs vandaag na de rit niet dat ik er 175 had gereden. Ik had echt zin er een looptraining achteraan te hangen maar tijdsgebrek en de kerk in't midden houden hebben dit belet.
Er is evenwel 1 negatief punt aan dat goede fietsen. Ik ga in Oostenrijk de PK onder controle moeten houden, nog meer met de handrem op moeten rijden. Maar vorig jaar zei er iemand dat dit (doseren) 1 van mijn sterkste punten is !
2 opmerkingen:
Wil, nu moeten we het bewijs (foto) nog zien te pakken te krijgen van onze beklimming van la redoute. En inderdaad je bent al enorm sterk aan rijden waar bij mij de laatste klimmetjes stilaan het licht uitging bleef het voor jouw vlot lopen.
Het moet inderdaad een prachtige foto zijn op de flanken van La Redoute, zij aan zij, handjes losjes op het stuur, lachen in de lens !!!
Mss weet de organisatie wie die fotograaf is ?
Een reactie posten