Omdat het toch nog niet echt aangewezen is om op straat te fietsen, kan amper recht blijven als ik loop, laat staan dat ge mij nu op ne fiets zet, gisteren dus nog maar eens de rollen op. Meestal weet ik dan wel op voorhand wat ik ga trainen maar gisteren veranderde dat idee tijdens de training.
Ik wilde gewoon wat souplesse doen, elke 5' +5 rpm te beginnen bij 90-95, dat tot 120 rpm en dan stillekes afbouwen. Maar plots kreeg ik weer zo'n hersenkronkel die mij zei, doe nog eens iets wat ge nooit doet, overprikkel nu dat zenuwstelsel eens met een overdosis aan souplesse dat het niet meer weet waar het staat. Maw geef uw lichaam een prikkel die het niet kent. Dus besloot ik gewoon door te doen met wat ik bezig was en dit zolang ik het volhield. 120-125rpm ging goed, 125-130 was ook nog te doen, 130-135 telde ik de hele 5' af. Ondertussen luisterde ik op de radio naar de top100 van de jaren '90, ge raadt nooit wat ze draaiden in deze zware momenten. Barbiegirl en Borsato, khad wel nood aan iets harders toen zunne.
135-140 ben ik ook nog begonnen maar tis raar om te voelen hoe uw benen "vierkant" beginnen te draaien tegen 137rpm en dan plots is't gedaan, na 2'23, 2x onder de 135 nam ik als maatstaf om te stoppen. Ik kreeg het gewoon niet meer bijgetrapt.
Na effe gestopt wilde ik nog wa losrijden en toen wist ik direct dat ik het lichaam een prikkel gegeven had die het niet kende. De benen voelden zo raar aan tegen 90 rpm en hadden echt geen zin in meer. Ze wisten in't begin amper wat trappen was.
Kheb er dan ook nog de rest van de dag plezier aan gehad.
1 opmerking:
Hahaha, dat ken ik: op de rollen en dan nét de verkeerde muziek op de iPod-dock op het verkeerde moment. Daarom altijd t afstandsbedienkske binnen handbereik en snel zappen.
Raymond
Een reactie posten