De Jagers

Zondagvoormiddag deed ik tijdens de JTTL training een loopje door de velden richting Piringen.  Vermits ik ginder de weg niet echt goed ken liep ik gewoon 4.5K, draaide me om en liep dezelfde 4.5K terug, of toch bijna want op't einde liep ik toch nog effe verkeerd.  Het was rustig in de velden.  Een enkele wandelaar die je vreemd aankijkt of een hond die denkt dat je zijn speelmaatje bent en een eindje meeloopt tot grote frustratie van zijn baasje.  Tot plots in de verte enkele schoten hoorbaar zijn.  Daar zijn de jagers.  Ik sla linksaf en komt plots midden in een, hoe noem je dat kudde, tros, laat het ons maar op een groep houden,  jagers terecht.  Links en rechts van de verkaveling staan ze bij een vergeten stuk maisveld te wachten tot de prooi zich aanbied. Net op het moment dat ik langsloop vliegen er een 6-tal fazanten de lucht in en knallen maar.  Ocharme de beestjes.  Kmoest eigenlijk wel lachen want geen enkele viel er uit de lucht.  Sukkelaars ze raken er nog geen als ze voor hun voeten moesten zitten.

Ik vervolg mijn weg en hoor achter mij nog schoten vallen.  Hopelijk richt iedereen zijn geweer de lucht in en ziet niemand mij als ontsnapt wild en moet ik geen sprintje trekken tegen een losgelaten jachthond hetgeen als intensieve prikkel wel had kunnen tellen.