Er zijn mensen die vanalles uitproberen en uitvinden. Soms kan iets op een simpele manier opgelost worden en dat moet niet altijd veel geld kosten. Fietsen op besneeuwde en spekgladde wegen is een beetje problemen zoeken. De auteur van "The Blog Dutch Bike Co " gebruikt "zip ties", strips gelijk wij hier zeggen om een soort van sneeuwketting te maken rond zijn fietsbanden; Het ziet er niet uit maar volgens de man himself werkt het wel!
Einde van het jaar betekent lijstjes en tabelletjes allerhande. Altijd wel leuk om eens na te lezen. Er zijn veel bijzondere en opmerkelijke prestaties de revue gepasseerd. Als ik er een spannende mag uitpikken is het deze. Van Vlerken en Csomor sprinten voor winst in IM Austria 70.3. Een spurt tussen de age groupers door, draaien en keren in het finishstadion. Het kleinste verschil ooit opgetekend aan de eindmeet van een Ironmanwedstrijd. 0.02 seconden zat er tussen de nummer 1 en 2.
Het blijft maar winteren. Het kleine sprankeltje hoop met de ingezette dooi gisteren werd vanmorgen in de kiem gesmoord toen bleek dat Koning winter vannacht weer maar eens een aantal cm's sneeuw naar beneden had laten donderen. Had gedacht vandaag met de dooi van gisteren de loopschoenen aan te binden en zal dat dan seffes toch maar doen. Misschien dat de verse sneeuw toch wat meer grip geeft. 
Hoe gek kan een mens zijn. Besneeuwde amper berijdbare wegen maar toch naar de zwemtraining gaan, goed gek? Ambitieus? Of gewoon gedreven? Zoek het zelf maar uit. 
Brasschaat, Sportoase, zondagmorgen 8u30. 8u30 is vroeg, en zeker op een zondagmorgen, maar voor een zwemclinic georganiseerd door 3coach met vermaard zwemcoach Ronald Gaastra laat je een uitslaapdag graag schieten. 
Het gaat niet goed met Rutger Beke. Na een kwakkeljaar met als dieptepunt een 89ste plaats in Hawaï is hij nu ook zijn profcontract bij Bloso kwijt. Bij de jaarlijkse eindevaluatie werd zijn afgelopen seizoen te licht bevonden en dus kreeg hij geen contractverlenging meer, terecht volgens hem zelf.
Twitter is op korte tijd uitgegroeid tot één van de media waar veel sporters hun doen en laten, en soms veel meer dan dat, aan de wereld bekend maken. Ik hou er dan ook van om deze tweets te volgen en heb er enkele opgeslagen omdat ik ze nogal opmerkelijk en soms wel grappig vond.
De uitslag van de enquête. Wie leest deze blog. Van "De Limburg" blijkbaar enkel de leden van mijn club ETL. Een beetje tegenvallend, slechts een paar enkelingen van zltc die mij nog steeds volgen. Blijkbaar is uit het oog uit het hart. Voor de rest zijn er in Limburg nie veel volgers te bespeuren. Zegt dat iets over de manier hoe triatlon hier "geleefd" wordt. Misschien wel, wie triatlon ademt gaat op zoek naar tri-nieuws. Ofwel door zelf het net af te surfen ofwel door de plekken te bezoeken waar dat nieuws voor hun voorgekauwd wordt. Is triatlon niet "your way of living" dan interesseert u dat allemaal gene zak.
Gisterenavond in "Ook getest op mensen" gaf Sofie Goos tekst en uitleg bij haar rode bietensapkuur die ze volgde voor IM Hawaï. Dit sap zou het uithoudingsvermogen bevorderen en wie zijn wij om Sofieke niet te geloven. De mensen van één gingen dan de wetenschappelijke toer op om de waarheid te achterhalen.
Na een samenwerking van 4 jaar verlaten Stephen Bayliss en vrouwtje Bella Team TBB. 4 jaar onder coach Brett Sutton, de man die Wellington haar lange afstandcarrière aan de hand deed, heeft het koppel in elk geval geen windeieren gelegd.
Zondagvoormiddag deed ik tijdens de JTTL training een loopje door de velden richting Piringen. Vermits ik ginder de weg niet echt goed ken liep ik gewoon 4.5K, draaide me om en liep dezelfde 4.5K terug, of toch bijna want op't einde liep ik toch nog effe verkeerd. Het was rustig in de velden. Een enkele wandelaar die je vreemd aankijkt of een hond die denkt dat je zijn speelmaatje bent en een eindje meeloopt tot grote frustratie van zijn baasje. Tot plots in de verte enkele schoten hoorbaar zijn. Daar zijn de jagers. Ik sla linksaf en komt plots midden in een, hoe noem je dat kudde, tros, laat het ons maar op een groep houden, jagers terecht. Links en rechts van de verkaveling staan ze bij een vergeten stuk maisveld te wachten tot de prooi zich aanbied. Net op het moment dat ik langsloop vliegen er een 6-tal fazanten de lucht in en knallen maar. Ocharme de beestjes. Kmoest eigenlijk wel lachen want geen enkele viel er uit de lucht. Sukkelaars ze raken er nog geen als ze voor hun voeten moesten zitten.
Inschrijven voor een Ironman is om 12u ’s nachts voor je computertje zitten en hopen dat je al je nicknames en paswoorden nog kent en dan fingers crossed. Voor bepaalde wedstrijden dan toch. Er zijn er wel een aantal waar je nog een nachtje, of enkele nachten over kan slapen als de inschrijvingen geopend zijn, voordat je toehapt. Ik noem er enkele voor de vuist weg Lanzarote, Engeland en Nice. In deze laatste zijn er momenteel nog 500 plaatsen open. Dat betekent dat er reeds 2000 atleten ingeschreven zijn. Opvallend is wel dat er volgend jaar meer Fransen aan de start zullen staan. Waar andere jaren de verhouding Frans atleet – buitenlandse atleet 40/60% was is dit nu 50/50. Na Frankrijk komt Engeland op plaats 2 voor Spanje, USA en België. In totaal staan er reeds 48 nationaliteiten aan de start.
Het is momenteel een beetje windstil in tri-land. Het eindejaar komt er aan en buiten allerhande cadeautips valt er niet echt veel te rapen. Groot nieuws afgelopen weekend was wel dat bij de Paralympics in 2016 paratriatlon als sport werd toegevoegd, dat kunnen we alleen maar toejuichen.
Zaterdagnamiddag kreeg ik een mooi voorstel. Wim De Doncker vroeg of ik geen zin had af en toe eens een blogske voor 3coach te schrijven. Daar kon ik eigenlijk geen neen op zeggen. Meer dan 1000 bezoekers per dag die je blogs kunnen lezen. Daar kan mijn eigen blogje natuurlijk niet aan tippen. Laat ons zeggen dat ik van provinciale of regionale blogger plots nationaal ga bloggen. Zo kan ik af en toe ook eens stiekem reclame maken voor onze club :-))
Het zit vaak allemaal tussen de oren.
Toen ik daarstaks tussen de soep en de patatten, of beter tussen de sint bezoeken door, nog rap een looptrainingske uit het lijf wilde persen begon mijn gps rare bokkesprongen te maken, en meteen heb ik dan ook een titel voor deze blog.
Volgende comment kwam van Raymond op de vorige blog : 
