zong U2 en ik voeg daaraan toe ... to ride a bike. Inderdaad, het zonnetje scheen, twas wel wa friskes maar het bleef droog en dat is tegenwoordig al heel wat. En ... van achter het glas gezien was er maar een slap windje dat blies.Tot zover het goede van voor de training.
Eenmaal vertrokken voelde ik al dadelijk dat de benen vandaag forfait gaven. Dikke poten of hoe noemen ze dat. Zal wel te wijten zijn aan de dag van gisteren toen ik na 74K te hebben gefietst 's avonds zonodig nog eens flink wou uitpakken in de zwemtraining. 2x400 in 6'-5'40 en dan 8x200 in achtereenvolgens 2'54-52-48-47-45-44-42-40. Ik moet niet liegen als ik zeg dat het al weer jaren geleden is dat ik nog zo goed zwom.
Maar daar was ik vandaag natuurlijk niks mee. Het draaide van geen kanten, vierkant heet dat en dat slappe windje, forget it, Ok in vergelijking met de voorbije dagen was het inderdaad maar slappe kost maar voor mij vandaag meer dan genoeg om op mijn systeem te werken. Geen souplesse en zelfs een tandje groter hielpen niet. Met een gemiddelde hartslag van 119 kwam ik thuis, mentaal moe gestreden en fysiek blij dat het leed geleden was.
Seffes zal het wat uitdrijven worden en hopelijk in't weekend betere fietsbenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten