Vergelijk

Vorig jaar Hawaii. Stadlers bike was een juweeltje. Dit jaar, Ok het is en blijft een Kuota Kaliber maar toch, dat groen ?????

De planning

Foto is er weer eentje van op stage. Het beruchte schriftje waar alles in opgeschreven wordt om het daarna uit te schrijven en in het clubblad te zetten zodat iedereen weet wat wij daar allemaal uitspoken.

Voorlopig is het nog windstil op trainingsvlak. Een weekske rust en vanaf volgende week begin ik me rustig terug op gang te trekken. Misschien doe ik nog een stratenloop maar voorlopig staat die goesting op een laag pitje. Zeker nu de kilo’s eraan vliegen want een zo een rustweek is meestal ook een vreetweek. Dat is echt eten en snoepen dat ge er nie goed van wordt.

In november las ik dan een loopmaand in.

Vanaf december begin ik met de basistraining (vast weekschema), (uitleg volgt later nog), gedurende +/- 3 maanden Al is november ook al basis leggen natuurlijk.

Begin maart komt er dan meer snelheid om de hoek kijken.In zowel training als in een paar wedstrijden. De Haan waarschijnlijk en de wintersprint als wedstrijden vroeg op het jaar. Geen MTB duatlons meer, zo veel plezier heb ik daar vorig jaar dus niet aan beleefd.

Op stage eind april ga ik vooral voor volume en laat ik hoge hartslagen links liggen, bewust, zal niet makkelijk zijn maar het moet. 21K in Tongeren en de halve van Kruiningen en/of Leuven staan op het programma, voor de rest niks. Ik kies er voor om volgend jaar weinig wedstrijden te doen.

Begin juni trek ik dan opnieuw als alles goed is voor een week richting Frankrijk met mijn 2 Klagenfurt companen, de nadruk op volume.

2 weken voor de wedstrijd starten we dan de taper.

Dat zijn zo de grote lijnen.

De toekomst

Op bovenstaande foto is duidelijk te zien dat onze Jelle op jonge leeftijd al op grote voet leeft !!!!

Mijn trainingen voor volgend jaar zullen in alle geval enkele veranderingen inhouden.

Zwemmen : ik stop met het zwemmen in baan 3 en ga weer mijn eigen weg. Koen zijn schema’s zijn zeker niet slecht, helemaal niet. Maar laat ons eerlijk zijn, als je ziet wie daar in de baan ligt, moet ik boven mijn kunnen gaan zwemmen. Dat is 1 van de redenen. 2de Ik pas liever mijn zwemtraining aan in mijn schema dan andersom.

Na Klagenfurt had ik baan 3 al adieu gezegd. Ben terug op iets tragere tempo’s overgeschakeld en dat heeft me goed gedaan, terug de goesting gegeven om te zwemmen. Een hoofd is soms moeilijk te doorgronden !!!!

Fietsen : dit was meer dan goed dit jaar dus op dit elan ga ik door.

Lopen : bredere basis leggen. Ben van plan weer een loopmaand in te lassen. Waarschijnlijk in November al.

Mentaal: Een Ironman na 30K lopen doe je niet meer met je benen maar met je hoofd, en ook een hoofd kan je trainen. Je sterke punten uitspelen, en mentale kracht is zeker 1 van mijn sterke punten.

Na de tegenslag dit jaar ben ik langzaam terug recht gekrabbeld. Het heeft me hoe dan ook sterker gemaakt. Jens vroeg me :"Hoe veel kan een mens verdragen, hoe lang kan je rechtkrabbelen, hij stond er versteld van". Ik heb hem toen gezegd :" Ik leef met de gedachte dat op een dag WEL alle puzzelstukjes in mekaar zullen passen en dat het dan wel zal lukken en ik het geluk voor 200% aan mijn zijde zal hebben". Hij antwoordde :"Daar ben ik 100% zeker van".

Het is vooral het beste van de 2 afgelopen jaren in een nieuw schema gieten. Daarbij duidelijk in het achterhoofd houden dat RUST op tijd en stond MOET en hopelijk wordt het dan 3de keer goede keer.

Hoe dit allemaal in zijn werk zal gaan lees je natuurlijk dagelijks op deze blog.

Morgen, de planning

Het verleden

De foto is er eentje van op stage. ’s Morgens voor het zwemmen werd bij koffiejuffrouw Nard het cafeïnegehalte op niveau gebracht voordat we er tegen aan gingen. Zoals je kan zien heb ik nog 2 tassen te gaan. Het boek dat ik lees is het geheim van Nard. Waar haalt hij zijn wereldberoemde one liners vandaan denk je.

Op dit moment zingt Bob Dylan, Blowing in the wind in mijn oren.

Het seizoen is amper ten einde of daar zijn we al met een evaluatie van het voorbije. Mijn algemeen gevoel bij het afgelopen seizoen : het ligt als een baksteen op m’n maag, we worden dan ook met die steen geboren, awel hij is blijven liggen. Er scheelde iets aan, het vooropgestelde doel werd niet bereikt, stond er zelfs niet aan de start dus kan je niet spreken van een geslaagd seizoen.

Wat is er dan fout gelopen.

Je kan natuurlijk zeggen, je hebt te weinig gerust de laatste weken voor “the main goal”. Ja, zeg ik dan, daarom is die ziekte waarschijnlijk doorgebroken. Mijn lichaam kreeg dit niet verwerkt. Maar denk ik dan, stel dat ik niet ziek werd, en Klagenfurt werd een triomf die nog lang nazinderde, dan had ik wel mijn gelijk.
Het is en blijft balanceren op een slappe koord. Want hoe je het draait of keert, trainen voor een volledige vraagt volume, als iemand zegt van niet is hij een leugenaar of een goede verkoper.

Laat ons met het goede beginnen. Het fietsen, een mooie stap voorwaarts gezet dit jaar. Niet door meer K’s te maken, wel door gerichter te trainen. De voorbije jaren was het zeker niet slecht, maar nu kan ik mensen pijn doen, zelfs als ze in mijn wiel zitten.

Ik ben bang dat dit het enige goede is wat ik van dit jaar kan vertellen.

Want het zwemmen, was goed tot die onnozele oorontsteking roet in het water kwam gooien en ik dik 6 weken geen zwembad zag. Daarna holde ik constant achter de feiten aan. Te dikwijls moest ik een pull boy inschakelen of ik kon niet volgen. Te vaak de peddels aan doen omdat het tempo te hoog lag. Ook op het einde van het seizoen, af en toe eens een uitschieter in het zwemmen, maar zeker niet constant genoeg.

Het lopen dan. Was voor Klagenfurt zeker goed, vooral de lange afstanden. Maar eigenlijk was het al van in het begin van het jaar niet van het niveau van het jaar ervoor. Hoe kwam dat. Vermoed dat ik te weinig basis gelegd heb in de winter. Daar kwam dan nog bij dat het op de momenten dat het beter begon te gaan kleine blessures (achillepees, knie, kuiten) op kwamen zetten waardoor ik weer maar eens 1 tot 2 weken het lopen links moest laten liggen. Dat kwam ik nooit meer te boven, ook niet op het einde van het seizoen.

Lessen trekken uit dit seizoen, zeker. Morgen in een nieuwe blog

The answer my friend, is blowing in the wind

Ironman - Florida 2005

Kvond het gewoon een goed filmke. Ook muziek is goed gevonden.

Results 70.3 Cancun

DOLS HUBERTUS EDDY
Número 656

Resultado
Final 4:50:40

Natación 1.9K : 29:50
min/100m: 01:34
T1 3:45
Ciclismo 90K : 2:26:16
km/hr: 36.92
T2
Carrera 10k : 51:57
min/km: 05:12
Carrera 10k-21k : 58:52
min/km: 05:21

Tussen pot en pint.

Gisterenavond werd het voorbije triatlonseizoen weggespoeld. Sommigen keken reeds vooruit naar volgend jaar. Er werden zelfs weddingsschappen afgesloten. Moesten desbetreffende personen hun uitspraken vergeten zijn ....

¼ van de club : Great ride, shit run

Vooraf mikte ik op een top 5 plaats, volgens mij het hoogst haalbare. Met plaats 5 achteraf ben ik dan ook dik tevreden. Had het beter gekund ????

Jens en ikzelf vertrokken gelijk en al dadelijk werd duidelijk dat hij niet van plan was op kop te gaan zitten sleuren. Hij liet mij dadelijk voor gaan en dus wist ik waar ik aan toe was. Rijden tot bij Jimmy en William en dan zullen we wel zien. Ik ben niet de man die snel start maar kan wel 40K lang constant rijden, ook vandaag weer. Toch had ik het gevoel dat het niet echt vlotte. Dat had veel te aken met het feit dat er zo goed als geen wind was.Het was duwen en blijven duwen, geen mogelijkheid tot recuperatie. Na 14.5K kwam ik bij Loix en Vaesen. Wat nu gedaan, tactisch spelen en niet meer rijden, met het gevolg dat alles wat achter kwam kon inlopen of blijven gaan om uit te lopen op de achtervolgers. Optie 1 liet ik al vlug varen, tegen deze mannen was ik toch niet opgewassen in’t lopen en als Marc korter kwam kon die ook nog voor mij eindigen, dus blijven gaan dan maar.

Toen we aan de andere kant terug het jaagpad opreden mistte Jens half zijn bocht en er viel een gat. Ik zag het en trok vol door. Tot aan de brug bleven ze hangen op 20m maar ik moest eventjes wat minderen zodat we allemaal terug tesamen kwamen. Kwas blij dat Jimmy af en toe eens een duit in het zakje deed zodat ik wat kon recupereren. In de laatste ronde reed plots een 200 tal meter voor ons een scooter. Jimmy versnelde, ik had het nog niet direkt door waarom. Op een meter of 5 bleef hij hangen van het brommertje dat 42-44 km/u reed. Wij moesten alle zeilen bijzetten om te kunnen volgen. Het laatste stuk jaagpad nam ik dan nog voor mijn rekening.

Misschien even mijn rondetijden. 1 ronde = 9.5K

Ronde 1 : 14’21
Ronde 2 : 14’12
Ronde 3 : 14’11
Ronde 4 : 14’12

Ik wisselde als 2de van ons groepje maar daar was de kous dan ook mee af, had te veel gegeven op de fiets en kwam geen meter vooruit in’t lopen. Km1 in 4’30 en toen heb ik niet meer gekeken. Eigenlijk ging het pas vlotter na 2 ronden maar toen was het kalf natuurlijk al half verdronken. Ik kon wel vrij makkelijk mijn plaats handhaven.

Ben vooral content van mijn fietsen (40km/u gemiddeld op de kop) op “slechts” 2’30 van Super Mario, minder van het lopen (dat moet volgend jaar zeker beter), kan ook trager fietsen en dan loop ik sowieso sneller maar dat vind ik eigenlijk geen optie, geniet te veel van het harde labeur op de fiets. Maar vermits ik plaats 5 als hoogst haalbare had vooropgesteld mag ik niet klagen. Het seizoen zit er op en straks nog een stapke in de wereld zetten om alles eens door te spoelen.

Mario oververdiende winnaar. Hij moest nog alles uit de kast halen in’t lopen omdat we dit jaar korter op zijn kap zaten dan vorig jaar. Jens knap tweede met een verbluffende 34 en half in’t lopen. Jim derde (daar gaat de Koen zijne pronostiek) en William plaatsje 4.

Hoe staan de schaakstukken na het zwemmen ?

Verwachtte resultaten gisteren in’t zwemmen ? Ja, en toch, favoriet Marco Velo staat zo goed als schaakmat.

De winnaar is gekend ? Appermans zal als eerste vertrekken en waarschijnlijk zijn voorsprong in’t fietsen uitbouwen om dan in het lopen alles onder controle te houden. Maar daarachter. William en Jimmy op minder dan een halve minuut van Mario staan voor de moeilijke opdracht in’t fietsen zo weinig mogelijk te verliezen willen ze kans maken op de overwinning. Daarbij komt nog dat achter deze 2 er 2 klaar staan om de jacht te openen. Een dikke minuut zit er tussen het voornoemde duo en Jens en Wilfried. Mijn tactiek morgen ? Heel simpel, vlammen, heb slechts 1 doel voor ogen en dat is als 2de binnen komen na het fietsen om dan ????

Lijkt makkelijker dan het hier geschreven staat. Ik zal eerst en vooral het gat op William en Jimmy moeten dichten. Lukt dat, dan zal ik van hen moeten wegrijden. Lukt dat, dan zal ik mijn pakketje Jens ergens moeten kwijtspelen als dat tot dan toe nog niet gebeurd is. Wetende dat hij in het lopen sowieso terug zal komen.

Marco Velo heeft al 7’10 op Mario en 5’15 op ondergetekende aan zijn broek. Ook voor hem geen tactisch geleuter meer. Voluit gaan en zien waar het schip strandt.

Allemaal goed en wel, een wedstrijd is pas gestreden als de finish bereikt is, en onderweg kan er heel veel gebeuren.

Deel 3 : gevaarlijke outsiders

De underdogs, meestal alles of niks, gegokt en ?????

Jimmy : heeft het verleden tegen, kon nooit een vuist maken op de clubkwart. Er was altijd wel iets. Het viel altijd wel ergens tegen en Loix liet het kopje hangen. Maar dit jaar is zijn vormpeil beter dan ooit. Zijn minpunt, misschien het fietsen, het is niet zijn parcours maar hij heeft al bewezen dat hij dit ook aan kan. Kan hij nog een laatste keer flitsen dit jaar ? Of het nu ja of neen is, we zullen er achteraf in alle geval ene op drinken.

Wilfried : vermits iedereen mij in zijn lijstje zet ? Ik kan alleen slagen als ik alles en iedereen (behalve Mario) op grote achterstand fiets. Mijn zwemmen is niet echt goed meer, anderhalve week geen zwembad gezien en mijn lopen, zeker dit jaar niet goed genoeg. Misschien zijn de weergoden mij goed gezind en staat er veel wind. Zoniet, ik zal er in alle geval een lap op geven, voor de laatste keer dit jaar en daarna .... (zie filmpje)

Funeral Dress - Party On

Commentaar overbodig, denk ik, al wie mee wil gaan, zaterdagavond rond een uur of 11 in The PUB

Deel 2 : De Veteranen

Altijd gevaarlijk, de mannen met ervaring.

William : verbaasde 2 jaar geleden vriend en vijand door de clubkwart te winnen. Zat toen fris na een seizoen van weinig wedstrijden. En als ik mij niet vergis is dat dit jaar weer zo. Minpuntje, zijn fietsen, ik vrees dat hij daar wel eens wat te veel achterstand kan oplopen. Maar gelijk hij liep in St-Niklaas, vingers in de neus tegen 4'/km zie ik hem nog hoog opschuiven. Als, en er is een als, hij niet verkeerd rijdt natuurlijk

Marco Velo : To hunt or to be hunted. Voor hem het eerste, de jager. Krijgt in het zwemmen op de andere kanshebbers dik 5' aan zijn broek. In het fietsen kan hij wel een vuist maken maar waarschijnlijk geen of nauwelijks terrein goedmaken. In tegenstelling tot zijn bijnaam doet vermoeden is zijn beste onderdeel er eentje zonder velo. Alles zal gebeuren in't lopen. Is samen met Jens de beste loper van de club en kan een tijd tussen de 35'-36' lopen . Misschien wordt het weer een secondenspel met ondergetekende ? Voor welke plaats dat zal zijn ???

With a puke over the finishline

Afgelopen weekend was er voor de kwarttriatlon de generale repetitie voor de Olympische spelen van volgend jaar in Beijing. Op het olympisch parcours werd er een ITU wedstrijd afgewerkt. Dat sommigen voluit gingen bewijst volgende foto. Al kotsend over de finishlijn.

Kwart van de club, de favorieten : deel 1

Vanaf nu komen er elke dag een aantal favorieten aan bod voor de kwart van de club die zaterdag plaats vindt.

Allereerst, zij niet niet meedoen. Lieven (kersverse papa), Eddy (samen met de Zangeres zonder Naam naar Mexicoooooooooo), Koen (heeft iets met Kim Clijsters), Danek (nog steeds niet herstelt van val op stage), Tim (gekwetst), Denis(wordt eindelijk gedoopt !!!).
Veel blijft er dan natuurlijk niet meer over om voor de topplaatsen te strijden. Van zij die wel meedoen, hier de favorieten.

Vandaag in deel 1 : de leermeester en zijn leerling, de nummers 1 en 2 van vorig jaar.

Mario : groot favoriet en titelverdediger. Kan met de beste mee in't zwemmen en in het fietsen kent hij binnen de club zijn gelijke niet. Alleen hopen dat zijn lopen hem niet in de steek laat zoals al een paar keer gebeurde dit jaar. Heeft de goede moral na enkele overwinningen in sprint triatlons.

Jens : Zeer goed op dreef (zie Mechelen afgelopen weekend). Bij hem geen probleem wat het laatste onderdeel betreft. Misschien wel een vraagteken bij het fietsen. Kon vorig jaar ondergetekende volgen en liep zo naar een 2de podiumstek. Wie hij dit jaar zal moeten volgen ???? Zeker nu de draftingzone op 10m gezet wordt. Maar hij trekt dat dan wel recht met een supersnelle 10K.

Ltf-Powerman Vlaanderen 13-08-2007 (RTV)

Benny
“Er staat momenteel geen wedstrijd op het agenda.” Deze woorden staan te lezen op de persoonlijke webstek van Benny Vansteelant. Morbide woorden die plots een heel andere betekenis krijgen. Wedstrijden staan er niet meer op het programma van de beste duatleet ter wereld want de laatste heeft hij zonet verloren. Niet tijdens het lopen of het fietsen maar wel in het Stedelijk Ziekenhuis van Roeselare.

Pas 30 jaar en nog vol plannen. Het WK Lange Afstand in het Amerikaanse Richmond stond rood aangekruist in zijn agenda. Hij wou er revanche nemen voor zijn (zeldzame) opgave in de Powerman van Zofingen, nochtans zijn favoriete wedstrijd. Geveld door maagproblemen moest hij toen de strijd staken. Die nederlaag inspireerde hem tot de volgende woorden:


Die hard,

get back in your hole,

lick your wounds,

reflect about it...

Come back stronger

Dirk Jan vroeg enkele blogs geleden of ik wat meer uitleg kon geven bij mijn trainingen. Wel ga dat op volgende manier doen. Zal in’t vervolg spreken over (percentages zijn % van de max.hartslag)

DT1 : 60%-70%
DT2 : 70%-75%
DT3 : 75%-80%
Ext. interval : 80%-90%
Int. Interval : 90%-100%

Na de teamtriatlon in St-Niklaas maandag een dagske rust genomen.
Dinsdag dan al weer met goeie moed de fiets op en een extensieve fartlek gedaan. Na een goede opwarming mijn toerke gedaan dat via Hoeselt, Rijkhoven, Herderen naar Val Meer loopt en dan zo op Millen en terug naar huis. Genoeg korte en wat langere bultjes om op door te trekken, maar dan nooit helemaal voluit, altijd nog wat reserve houden, tot 90% Max HS. Op het einde dan 2x toch voluit in heuvelsprintjes (2x Beekstraat) met telkens maximale recuperatie.

Woensdag een looptraining van 10.5K Verdeelt als volgt : 10’ lage DT1 – 10’ hoge DT1 – 20’ DT2 – 10’ hoge DT1 – 10’ lage DT1.

Vandaag 2hr gaan fietsen DT2 met vooral de bedoeling een strak tempo te rijden in TT houding.

De rest van de week ziet er als volgt uit.

Vrijdag : 10K intensieve fartlek lopen
Zaterdag : 40' DT1 lopen
Zondag : intensieve pyramide in’t fietsen met 1’-2’-3’-4’-3’-2’-1’ met telkens evenveel rec. Als duur van de inspanning. Totaal 2hr fietsen

Volgende week plan ik nog 2 zwemtrainingen voor het zwemmen van de kwart van donderdagavond. Maandag een intensieve en woensdag een uithouding.

Quote !

Deze foto is vorige week genomen tijdens de Zwin. Het gaat er bij mij niet zozeer om Eddy, die puffend en blazend zijn weg verderzet, maar wel om de 2 mannen, toeschouwers op de achtergrond. Toeval of niet dat ze samen met 1 van de atleten van hun club op de foto staan, of zijn ze nu al tot in Knokke bekend ? Wie de 2 kent kiest waarschijnlijk voor het laatste !!!
Bedankt mannen voor de aanmoedigingen !


Omdat we dit jaar nog al vaak te horen kregen dat de "goesting" wat weg was, kan erover mee praten, een mooie Quote gevonden in verband daarmee :

“Now if you are going to win any battle you have to do one thing. You have to make the mind run the body. Never let the body tell The mind what to do. The body will always give up. It is always tired morning, noon and night. But the body is never tired if the mind is not tired. When you were younger the mind Could make you dance all night, and the body was never tired…You’ve always got to make the mind take over and keep Going.”

George S. Patton, Us Army General and 1912 Olympian

Ploegentriatlon St-Niklaas.

Eddy kreeg uiteindelijk 2 ploegen aan de start gisteren in de “hometown” van de heilige man. Ploeg 1, Zltc 1 met, wat dacht je, startnummer 1 bestond uit Mario A., Tim, Jimmy, Lieven en Jens. Zij gingen voor een top tien en wie zou het zeggen misschien een top 5. Hun tactiek was vrij simpel. Bij mekaar blijven bij het zwemmen om dan in het fietsen Mario en Tim al hun Pk’s te laten ontbinden. Wie beide heren kent weet dat er dat een heleboel zijn. De andere drie moesten het dan in het lopen afmaken.

Ploeg 2 zou eigenlijk maar met het minimum aantal van 3 aan de start staan na forfait van Koen. Ik liet Eddy uiteindelijk nog Ludo optrommelen omdat pech dikwijls in een klein hoekje ligt. Onze tactiek werd door de Snelle uitgestippeld. Ik op kop bij het zwemmen, geflankeerd aan weerszijde door William en Eddy met Ludo in de brede slipstream daarachter. In het fietsen was het dan aan mij om het meeste kopwerk te verrichten met misschien af en toe hulp van de rest als ze dat konden. In het lopen zouden we dan wel zien wie nog de beste papieren had.

ZLTC 2 mocht als eerste starten in wave 3. We verkozen helemaal links van het ponton te starten omdat dat de meest rechte weg was volgens Dols. Het is raar, maar één maal het startschot gevallen is, wordt bij Eddy blijkbaar de harde schijf gewist en vergeet hij alles wat voordien besproken is. Dit wil dus zeggen dat ik na amper een paar minuten Dols en William moest laten gaan. William kreeg de eer als eerste van onze wave uit het water te komen. Ik zwom nog terug tot bij Eddy en Ludo was uiteindelijk op zichzelf aangewezen.

Na de wissel vertrokken we als 2de ploeg op de fiets. Al snel pakten we de leiding en ik mag dat zeggen, ik deed wat van mij gevraagd werd, namelijk zo hard mogelijk rijden. Af en toe eens gesteund door Eddy en een keertje William denderden we over het toch bochtige parcours. Ludo nam zo waar de kop op de kasseistrook waar we even moesten wachten op de snelle.

Met 4 begonnen we aan het lopen. Ik zat dadelijk boven tegen en vreesde een beetje voor het vervolg. Ik had veel gegeven in’t fietsen. Het was aanklampen als laatste van de groep. Maar ik kan wel wat pijn verbijten en na een goeie 500m begon ik er stilletjes door te komen en liep tot in het zog van de op kop lopende William die het tempo aangaf. Even na halfweg ronde 1 kreeg Eddy het moeilijk. We lieten het tempo wat zakken maar echt terugkomen zat er niet meer in voor hem zodat we éénmaal de kloof te groot werd besloten van door te gaan met drie. Ludo kreeg het dan nog zwaar in ronde 2 maar hij moest mee zodat we na 1hr07’ 41” over de finish kwamen. Op dat moment goed voor de 2de tijd.

Ploeg 1 kwam intussen het fietsenpark in. Mario probeerde nog even in’t lopen maar de andere drie gingen te sterk door. Het werk van hem zat er dan na het fietsen, net als Tim dan ook op. Jimmy, met Lanklaar nog in de benen was uiteindelijk e zwakke schakel maar dat is nu éénmaal teamtriatlon. Je bent zo sterk als de zwakste schakel. Lang stonden ze aan de leiding met de snelste tijd (1hr01'41) ... en hoopten we stiekem op… misschien een podium. Het was uiteindelijk iets te hoog gegrepen maar met een 6de plaats mogen we zeker niet klagen. Op 1’28” van het podium.

Ploeg 2 werd uiteindelijk 27ste. Met een gemiddelde leeftijd van 42 jaar en dit op 60 ploegen deden we het zeker niet slecht. En wat zeker telt. It was fun !!!

De organisatie was goed maar wat mij bijbleef is vooral het lange lopen naar wisselzone 1 + het ver lopen naar de plaats waar je op de fiets mocht + lange lopen naar wisselzone 2 + het toch bochtrijke parcours voor een ploegenwedstrijd met soms nogal slechte weg en met een stuk kasseien van 200m. Dat een 15 jarige in de winnende ploeg zit is zeker opmerkelijk. Dat die mannen hard zwemmen en snel lopen verbaasd mij niet maar dat die in het fietsen kon volgen is zeker verbazingwekkend !

Ik had hier graag nog enkele foto’s bijgezet maar de fotograaf van 3atlon.be speelde het klaar geen enkele foto van één van onze ploegen te trekken terwijl anderen 5 foto’s voor zichzelf opeisen !!!!!!!!

Some more Knokke pictures

What's next !

Morgen staat al weer de volgende wedstrijd op het programma. Teamtriatlon in St-Niklaas. Samen met Eddy, Ludo en William zit ik in ploeg 2. Of we de stoomboot gaan zien vertel ik morgen wel.

Omdat er maar een 3 tal dagen zitten tussen de 2 wedstrijden in heb ik dan ook niet veel meer getraind. Donderdag wat losgereden, vrijdag een zerodag en vanmorgen wat gaan zwemmen (2K met een 200 in 2'55 als enige intensievere prikkel). Misschien seffes nog een beetje losfietsen en of loslopen.

Ik wil eventjes volgende foto bespreken, genomen tijdens het lopen in Knokke. Wat Filip ook aan het uitspoken is achter de jongedame doet haar blijkbaar goed. Alhoewel onze politieman er blijkbaar veel moeite voor moet doen aan de trekken op zijn gezicht af te lezen. Sylvie, zoals je op de nummer kan lezen heeft blijkbaar "the time of her life". Of Filip er ook plezier aan beleefd heeft zal hij ons wel zelf vertellen zeker !

Gepikt !

Chris McCormack kwam vorig weekend aan de start in de 70.3 van Monaco. Hij wou er een goeie lap op geven maar de ochtend van de wedstrijd kwam men hem vertellen dat zijn fiets + nog 11 andere “bikes” gestolen waren uit het fietsenpark. Wie pikt er nu ne Specialized ????.


Vorig jaar in de 70.3 UK was hem al hetzelfde overkomen.

Ze beloofde hem een reservefiets klaar te zetten + schoenen voor als hij uit het water kwam nadat hij info gegeven had over maat en zadelhoogte. En Inderdaad. Er stond een LOOK gereed met Nike schoenen op, maat 47. Chris heeft slechts een 43 dus dat zorgde voor problemen bij het klimmen. Op het einde van het fietsen kreeg hij dan nog kramp door die veranderde positie op de fiets maar besloot dan toch nog 1 toerke te lopen omdat je niet elke dag in zo'n omgeving kan rondhossen en dan op te geven.

Een mens betaalt zich dan al blauw aan inschrijvingsgeld en dan pikken ze uwe fiets ook nog en dit terwijl er toch serieuze bewaking is of zou moeten zijn.

Rijdt er hier niet iemand rond met ne nieuwe Specialized TT ???

Zwin 2007 : The Battle of the year ?

Zoals op voorhand reeds aangekondigd zou Eddy mij proberen te kloppen in de 9de editie van de Zwintriatlon.

Kwist niet wat ik van Dols zijn conditie moest verwachten, maar 1 ding was zeker, hij zou frisser aan de start staan dan de rest van ons door 2 maanden buiten strijd. Tegelijk zou dat ook zijn zwakste punt zijn.

Wat mezelf betreft was de conditie groeiende. Vooral mijn fietsen is goed dit jaar en de vraag was bij mij dan ook, zouden mijn fietscapaciteiten goed genoeg zijn om “Snelle Eddy” daarin op achterstand te zetten of zou het een alles of niets worden in het afsluitende lopen ?
Eddy had voor de gelegenheid zijn vol achterwiel gestoken en zijn tijdrithelm opgezet. Eerlijk gezegd maakte dat niet echt indruk op mij. Ik laat liever de benen spreken …

We vertrokken in de eerste wave (Lieven, Eddy, ikzelf). Wave 1 bestond uit 3 startgroepen. Groep 1 (de pro’s) 30 man sterk, groep 2 (met daarin Eddy) 40 man en groep 3 (Lieven, Ik) 30 man. Tussen de groepen ongeveer 5 m verschil.

Ik ging bij de laatsten in’t water, zat er nog maar pas in en BANG, het startschot.
Filip, die in wave 2 vertrok, zei achteraf dat ik echt als allerlaatste weg was. Ik (16’57”) kwam dan ook na Lieven (15’51”) en Eddy (16’40”) uit de koude Damse vaart (18°). Mijn wissel (2’00”) was ook weer niet van een hoog niveau en daar verloor ik dus nog meer terrein op Eddy (1’33”) en Lieven (1’40”).

Bij het buitenlopen van het fietsenpark meldde Nar en Norry mij een 40” achterstand op de “Snelle”. Ik had zoiets van OK. Deze veldslag heb je gewonnen maar de oorlog nog niet. Let the game begin. En alsof de goden mijn roep aanhoorden kwam daar plots ene Marc Vanassche langs mij door. Ik herkende eigenlijk alleen maar de fiets (heb zijn naam in de uitslag opgezocht, een rivaal van Lieven in de H40 cat.) want in Viersel hadden we onder ons 2 nog flink gas gegeven in het 2de onderdeel. Even later pikten we ook nog Marc Pollet op en we waren vertrokken. Amai en hoe, ik moest hemel en aarde verzetten om erbij te kunnen blijven. Mijn overslag ligt op 169. Maar de eerste helft van’t fietsen ging ik daar vlotjes over zunne. Na 5K haalde we Eddy reeds in. Een kilometer verder zag ik hem niet meer. Even later, kregen we Lieven in de mot. En na +/- 25K fietsen haalden we ook die bij. Ik verzette veel werk na half wedstrijd want wou de kloof met Eddy zo groot mogelijk maken.

Met een 24ste fietstijd (1hr03’05”) doe ik zeker niet slecht, maar ik had al veel gegeven !!!. Lieven (1hr04’28”) kwam samen met mij de wissel binnen. Ik wisselde snel vond (1’10”) ik, maar Denolf (0’53”) stoof als een hazewind nog een stuk voor mij weg, daar kon “koning van de wissel” Eddy nog wat van opsteken.

Eddy kreeg in het fietsen 5’ aan het Zltc broekje (1hr08’18”) en in de wissel (1’35”) nog eens 25”. Waar zijn die snelle wissels gebleven ?

Het lopen was één keer ik het tijdsverschil door kreeg van Nar en Norry eigenlijk een maat voor niets. Waar ik in Viersel tot op de streep moest strijden om Marco Velo achter mij te houden, hier was ik zeker dat de strijd al gestreden was en dat na 5K fietsen, spijtig Daarom misschien niet genoeg voluit gegaan, al moet ik toegeven, na het fietsen was ik niet tot veel sneller in staat.

Eddy won dan nog de laatste veldslag (42’30”) tegenover (42’53”) voor mijzelf. Maar ik won de Battle.

“Slechts” 72ste in de einduitslag, maar ik garandeer u, het deelnemersveld was er 1 om u tegen te zeggen. Lieven was een beetje ontgoocheld met zijn 7de plaats H40 en werd 35ste algemeen. Eddy uiteindelijk 110de.

Wie weet is dit de start van een reeks oorlogen die we elk jaar kunnen verder zetten ? Maar dan de komende jaren wel met wat meer spanning erin.

Knokke 2007 : Het duel Dolls versus Cuypers

Woensdag is het weer zo ver. Wie doet er nu verdomme op de eerste woensdag van september een triatlon dacht ik een aantal jaren geleden. Veel, blijkt intussen, voor mij ook al de 5de keer.

Deze editie zal voor altijd de analen ingaan als de uitgave waar ene Dolls Eddy ene Cuypers Wilfried heeft uitgedaagd. Ik hoop dat hij weet waaraan hij begonnen is.

Na Viersel heb ik evenwel de riem een beetje gelost maar ik moet zeggen dat het me goed gedaan heeft. De beentjes voelden goed aan gisteren, al was het maar wat losrijden en loslopen, een mens weet wat hij voelt. Ik verwacht dan ook dat het in het lopen zal gespeeld worden. Wie daar nog de beste papieren op tafel kan gooien na een, en ik beloof hem dat, een denderende vaart door de winderige polders.

Tot donderdag voor het verslag van The Battle in en rond Knokke !

Reactie van Jules ...

... op blog "Uit het leven gegrepen".

"Bedankt voor uw reactie op u blog. Je bent de eerste die reageert van de club via een mail naar ons toe. In deze moeilijke tijden is het fijn om eens reactie te krijgen van mensen waarmee ik al een aantal jaren een goed contact heb . Ik lees elke dag je blog en het gastenboek van de club en dit is de eerste keer dat er reactie is. Ik weet wel dat jullie gedreven met jullie sport bezig bent, maar de menselijke kant moet er ook eens bij zijn. Het hoeven daarom geen ellenlange mails te zijn maar eens reageren kan heel goed doen . Tot binnenkort."


Groetjes . jules en maij.

Triatlonjanetten

Waar is de tijd dat Spencer Smith nog synoniem stond voor “beest”. Ten tijde van zijn wereldtitel in de kwart, man tegen man gevechten met Simon Lessing. Toen positief bevonden op doping, sindsdien is het niet meer goed gekomen met hem. Roze fiets, roze tri pak ,... eerder een "nicht" dan een "beest" !!!

3 op 7

Neen dit zijn niet mijn resultaten van de eerste schooldag, maar de trainingsdagen van de vorige week. Om kort te zijn heet dat gebuisd, geen deliberatie mogelijk. We hadden een weekje verlof en met allerhande activiteiten en klusjes op het programma staan is het er gewoon niet van gekomen. Alles werd gebundeld op 3 achter mekaar volgende dagen.

Donderdag : fietsen, 15’ inrijden, 30’ tussen de 130-154 hartslag, om de motor op gang te krijgen. Daarna weer 15’ rustig om dan aan 4x5’ intensief te beginnen met 5’ rust tussen. Reed op die 4x5’ alles tesamen tegen 38.9km/u gemiddeld. Dan nog een half uurke losgereden.
’S Avonds een duurtraining in’t zwemmen, 3100m

Vrijdag stond een fartlek in’t lopen op het programma van een goei 50’.

Zaterdagmorgen in Millen een intensieve zwemtraining. Rustig begonnen, een 800 tegen 1’38/100m. Daarna een 400 in 6’04. Een 200 in 2’51 en om te eindigen een 100 in 1’21. Telkens 30” rust tussen. In de namiddag een uur gaan losrijden en dat was het dan.

Vandaag voorzie ik nog wat trapfrequentietraining gevolgd door een beetje loslopen en dan zal het moeten dienen voor de woensdag in Knokke. Morgen meer daarover.

Uit het leven gegrepen !

Het is niet altijd makkelijk praten over wat hier volgt. Ik wil toch een poging doen. Mijn woorden zorgvuldig gewikt en gewogen.

Het is intussen bekend, denk ik toch, dat ons clublid Jules Lowie en zijn vrouw op dit moment een zware tijd doormaken. Enkele maanden geleden kregen ze het verschrikkelijke nieuws dat zij ernstig ziek was, … het harde 2 lettergrepig woord viel, …kanker. Daarom ook dat we Jules de laatste tijd weinig of niet zagen op allerhande activiteiten en wedstrijden, begrijpelijk.

Een mens zoekt in tijden van nood een houvast. Ik wil de kaarsjes niet tellen die indertijd voor mij zijn gebrand ten tijden van mijn ongeluk.

Jules die voor 200% zijn vrouw steunt in deze moeilijke strijd heeft afgelopen donderdag Scherpenheuvel aangedaan … al lopend vanuit Munsterbilzen. 51 kilometer …. “Speciaal voor mijn vrouw” zei hij.
Het moet dus niet altijd aan de andere kant van de wereld zijn dat mensen in moeilijke tijden de kracht vinden om uitzonderlijke prestaties neer te zetten.

Bij deze wens ik Jules en zijn vrouw veel sterkte toe in deze moeilijke momenten.