De voorbije dagen

121 dagen tot IM: In een rustweek laat ik het al eens vaak hangen. Ik heb ondervonden in het verleden dat ik dit regelmatig nodig heb. 3 weken in dan 1 week rust en dan bedoel ik ook wel echt enkele zerodagen en alles slechts 2 keer op het programma. Zo kan ik goed uitgerust aan de volgende 3 weken beginnen. Als ik dat nu niet doe kom ik mezelf tegen (dat is eens wat anders dan altijd anderen tegenkomen, ma swat) in de laatste weken voor de big day en dat maak ik liever nie meer mee.
Ondertussen ben ik ook nog aan’t denken over wat 2011 gaat brengen. We zouden graag (met Norbert, Marc) naar Florida willen maar die is pas in november dus zal er in de zomer nog wel eentje bij kunnen en ik dacht aan …. Klagenfurt nog eens te doen. Kweet nie waarom maar zoals sommigen hun hart verloren hebben aan Lanzarote, dat heb ik zo’n beetje met Klagenfurt. Enfin ja, het zijn nog maar vage plannen, maar in elk geval er wordt over nagedacht, dus wie mee wil, altijd welkom.

Dit om te zeggen dat ik dus van donderdag een zerodagske gemaakt heb.

120 dagen : bezoekje aan de osteopaat en mijn voorgevoel had het bij het juiste eind. Kuitbeen zat weer vast maar deze keer er op tijd bij zodat er nog geen overbelasting was opgetreden. Oef
Nog een 20’ TT test op de rollen gedaan omdat ik vorige week toch een vrij goed gevoel had tijdens de fietsrit van 3hr wou ik toch nog eens checken of ook dit voorgevoel weer goed zat. En inderdaad, bij vergelijking met de vorige testen is er weer vooruitgang geboekt.

Hier de resultaten
20' TT test op Tacx Flow aan Planned IM Hf.
26febr2010
13.7K/136hf/102rpm/324W

27jan2010
13K/135hf/101rpm/303W

15dec2009
11.7K/137hf/103rpm/272W

119 : zwemloop BOZ, zie vorige blog

118 : wegens stormweer niet gaan fietsen en ook niet het alternatief van de rollen opgezocht wegens beu. Wel gaan zwemmen 2.9K, easy swim

117 : het gedacht van er opnieuw in te vliegen moest ik al snel laten varen toen het eten mij nader aan de lippen stond dan in de maag te zitten zoals het hoort. Ellendig misselijk en steeds die koude rillingen die als het steeds weerkerende getij over mijn rug bleven lopen.

116 : Wat een easy loopje moest worden werd na halfweg een wandeling wegens kuit(been) dat plots opnieuw bleek vast te zitten of misschien nooit goed los geweest was?. Geen risico genomen en er dus een “gezondheidswandeling” van gemaakt. Wat er dan allemaal door een mens zijn hoofd spookt brengt je regelrecht in de afgrond. Het was dan ook niet gemakkelijk om toch op de fiets te kruipen en de slechte gedachten aan de kant te schuiven. Want doe je het niet dan krijg je wroeging, doe je het wel en het gaat langs geen kanten dan delft de grafdelver de afgrond nog een paar meter dieper. Gelukkig dus dat het geen van vorige opties werd. Een ritje met de nadruk op hoge rpm werd het, gemiddelde trapfr. 101, op de rollen is dat peanuts maar op de weg, amai.