dinsdag 9 maart 2010

Herderen 2010

Ik had een slechte week achter de rug. Maandag ziek, de volgende dagen echt geen goed gevoel. Verkouden geworden en dan nog ne keer naar de osteopaat voor het bekende kuitbeen. Geen goede "fond" om aan een wedstrijd te beginnen. Gelukkig was er in het weekend beterschap, de verkoudheid was er nog wel maar het slechte gevoel was verdwenen.

Eerste opdracht, het zwemmen. Vorige week 7'19 in BOZ maar met het gevoel dat het sneller kon. Dit was dan de kans om te laten zien dat het mogelijk was.


Ik vertrok niet supersnel, mezelf nie opblazen in een supersonische eerste 100 en dan stilvallen. 1'22 zag ik op de klok toen ik na het keerpunt opkeek. Na 200m stond er 2'47, na 300 4'13. Daarna heb ik het niet meer kunnen volgen maar het gevoel was goed al is dat niet altijd een garantie voor een snelle tijd. 7'03 was de eindtijd en daar was ik supercontent mee.

Het was snel duidelijk dat ik in het fietsen naar het, laat het ons het groepje Loix noemen, moest rijden. Een goeie 10" zat ertussen en dat moest liefst zo vlug mogelijk. De jongeman die voor mij vertrok liet ik al snel achter, net zoals de latere eerste dame. Kurt Jurgens reed voor mij, ook hij was op weg naar het voornoemde groepje. Ik kwam bij Jurgens en ging door. Op het stuk bergop wind tegen kwam er eindelijk iemand overpakken, want cartouche nummer 1 was ver op toen. We kwamen dichter maar van aansluiten was voorlopig geen sprake. Aan de kerk trok de man die op kop reed plots de remmen dicht, was hij het moe op kop rijden of had hij pech, ik weet het niet maar het was best gevaarlijk wat hij deed en daardoor kwam ik weer alleen te zitten. Dit keer was het echt alles of niets. Jurgens liet ik achter en ik reed langzaam maar zeker het gat dicht. Toen het effe stilviel kon ik aansluiten. Geen 2km verder sloot ook Jurgens aan in het spoor van 2 anderen. Cartouche 2 was een feit en daarmee was mijn laatste kogel opgebruikt. Volgen ging wel maar dat was het dan ook, die 2 inspanningen bleven toch in de benen hangen.

Ik wisselde zoals steeds als laatste van het groepje maar tot mijn verbazing kon ik al redelijk snel enkelen inhalen. Zo slecht was ik dan toch niet aan het lopen. Ik kon mooi mijn tempo houden en liep uiteindelijk als 26ste en 3de H40 over de eindmeet. Wedstrijd 2 en weer een resultaat waar ik tevreden mee mag zijn.

Achteraf was er dan nog de fijne bijbabbel met Marc uit Wuustwezel, die ik sinds vorig jaar september niet meer gezien had. Toch geweldig als het klikt met iemand waarvan ik vorig jaar rond deze tijd nog nooit van gehoord had.

1 opmerking:

The Flying Pig zei

Nen welgemeende proficiat voor de prestatie in Herderen.
Dit wordt stilaan de Parijs-Roubaix onder de triathlons.
Vanaf volgende week ga ik minstens 1 keer per week de bergen in indien mogelijk( k'zal de parcours op het net gooien).
Sportieve groeten aan iedereen,
PONTJE