No Pain, No gain

Dat kon je wel zeggen vandaag.  We verplaatsen ons effe naar gisterenavond.  Na de lange looptraining kwam de maagpijn opzetten.  Ik wilde ons traditioneel maandelijks frituuruitstapje met de vrienden niet verknallen dus ikke toch mee.  De rest van de avond verliep vrij goed maar de maagstreek bleef gespannen.  Eénmaal in bed begon die dan op te spelen, zo erg dat ik een halve nacht met mijn kop in de pot heb gehangen om mijn maaginhoud weg te schenken.

Bleef over vanmorgen, een wrak met nog steeds maagpijn.  Twas dat Ludo belde om iets voor één dat ik toch besloot mijn fietstenueke aan te trekken en het er op te wagen.  Ik had tot dan toe nog niks gegeten en amper gedronken (van vasten gesproken).  Het eerste anderhalf uur was hard en ik vroeg mij meermaals af waar ik mee bezig was maar plots kwam ik er dan toch door.  Ludo vond die wederopstanding blijkbaar zeer de moeite waard. Want de laatste 20km was hij niet uit mijn wiel weg te slaan.  Maar toch met dank aan Ludo want anders was ik waarschijnlijk niet op een fiets gekropen vandaag.