HOND

Na de verkenning van het mtb parcours besloot ik nog wat over de verkavelingswegen te rijden om de laatste kilometertjes wat soepeler te kunnen afleggen. Toen ik in Rommerhoven de verkaveling verliet en bijna aan het eerste huis was, een wat oude aftandse boederij, kwam uit de poort een middelgrote struis gebouwde hond gewandeld (weet niet welk ras maar de foto leunt er zeker dicht tegen aan) die de straat wou oversteken. Plots kreeg hij mij in de gaten en jammer voor het beest, of voor mij, we kozen beiden dezelfde kant van de weg om onze weg verder te zetten. Het is een beetje als in de supermarkt altijd de verkeerde kassa kiezen.

Ik ben er zeker van dat het beest mij in eerste instantie geen kwaad wou doen. Maar toen ik hem ter hoogte van zijn achterwerk aanreed (hoe zou je zelf zijn als er iemand jou in je gat rijdt) veranderde zijn blik en schoot hij met open muil naar mijn been.

Hij miste mij op een haar na en ik zette direct de spurt in, de hond de achtervolging. Pas vanaf een snelheid van om en bij de 40km/u haakte hij af.

Pff, ik had toch wel enkele kilometers nodig om mijn hartslag terug onder controle te krijgen en de bibber uit de benen.