Was de euforie maandagavond nog groot na de Velo Classic over mijn goede benen, gisterenmorgen was het andere koek.Ik vond het eigenlijk niet het vermelden waard die keer dat ik tegen de grond ging in de bossen van Kanne (dat stuk waar we over de omgevallen bomen moesten kruipen). De val was niet meer dan gewoon omvallen toen iedereen de remmen dicht kneep en ik het achterwiel van Kurt raakte en mijn evenwicht verloor en op de malse bosgrond terecht kwam. Geen schram, geen buil niks aan de hand tot .. ..
... ik gisterenochtend opstond en mijn nek en schouder verschrikkelijk pijn deden. Tis eens iets anders met een stijve nek wakker te worden dan met een ....
Na een dagje op stap met de kids was de zetel vanaf 19u nog de enige optie voor de rest van de avond. De looptraining nog voorzien voor gisteren kon er echt niet meer bij. Toen om iets voor 22u ook nog het licht letterlijk uitviel ben ik dan maar in mijn bed gekropen.
2 opmerkingen:
Al wat beter??
Het achterwiel :)
Nog wat stijfjes !!!
Het voorwiel
Een reactie posten