Gisteren nog eens in het sop gelegen voor een triathlon en dat was dan al van 13 juli geleden. Regelmatig trainen was uitgebleven sinds onze deelname aan de Ironman van Klagenfurt. En dat mag ook, want de boog mag niet altijd gespannen staan en vrouw en kinderen doen ook liever iets anders dan te leven voor de triathlon.Soit, het gebrek aan deftig trainen en de ¼ van de club nog danig in de benen hebben van de ¼ van Mechelen een opgave gemaakt. Eerst had ik dan ook geen zin om deel te nemen, maar Zondag ochtend besloot ik om er toch een fijne dag van de maken en nog eens van triathlon en het goede weer te genieten. Met andere woorden niets moet en alles mag. Mijn eindtijd is dan ook navenand maar ik heb genoten.
Met toch ietwat verzuurde benen, vertrokken we voor een familieuitstap. Karla en de Kids naar de zoo van Planckendael en ikzelf een paar km verder naar de vaart.
Omdat de fietsomloop gewijzigd is en er een kraan op het parcours stond, nam ik ruim de tijd voor de verkenning. De renners moeten nu driemaal rond het kanaal rijden. Op de keerpunten en de aankomstzone na geen bochten dus en wat mij betreft erg lastig om iemand eraf te rijden. Na de verkenning een klapke gedaan met Lieven en Robby en dan op naar de zwemstart. Naar jaarlijkse gewoonte toch twee gekken gezien die besloten hadden om zonder wetsuit het 16° warme water te betreden. Volgens mij was dat niet zo een slimme zet.
Om niet in de drukte deel te nemen ben ik ver als laatste vertrokken en mijn zwemtijd was dan ook niet geweldig, maar zonder training is dat ook te aanvaarden. Ik ga toch proberen om deze winter het zwemmen terug wat op te pikken. Met zo een zwemtijd zijn natuurlijk ook de beste fietsers riebedebie. Met twee man (toevallig een voornaamgenoot) de eerste ronde afgelegd om dan voor de laatste twee ronden door een grote groep vergezeld te worden. In het peloton heb ik ook geen enkele rol van betekenis gespeeld maar vooral genoten. Mochten ze mij hebben gevraagd om over te nemen zou ik enkel geantwoord hebben:”Laat mij toch genieeeeeten.”
Van het lopen heb ik een lange duur training gemaakt. De eerste twee drie km waren erg lastig, maar naar het einde toe vlotte het weer en naa een dikke twee uur en half heb ik me dan gestort op de watermeloen en de appelsienen. Waarschijnlijk toch iets te weinig gegeten en gedronken onder weg.
De uitslag : http://triathlon.be/default.asp?contentID=475
Nu de laatste triathlon van het jaar achter de rug is, moeten we aan de toekomst denken. Een programme voor volgend jaar heb ik nog niet. Wat wel vast staat is geen volledige afstand komend seizoen. De wedstrijden die ik zeker zou willen doen zijn; De Haan, Herderen, Eupen en misschien nog een specialleke tijdens de zomer met Embrun veteraan Marc op zijn en ook mijn geliefkoosd terrein.
Een sabbat jaar zoals 2007 zal het wellicht niet worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten