Was net aan't lezen op Asicoach hoe de anderen het er gisterenavond vanaf gebracht hadden tijdens de zwemtraining. Altijd goed om de uitleg achteraf te kunnen lezen. Dus hier komt de mijne.
Na een 1200m opwarming kwam de kern van de training : 2x50-2x100-2x200, alles @ 500m wedstrijdtempo, voor mij dus 1'20/100 met als recuperatie, een luttele 10". 50 tigers gingen nog goed zoals voorzien in 39 en 40". De eerste 100 iets ingehouden ging nog in 1'22. Bij de volgende 100 was het of we stilaan in de ochtendspits aan't geraken waren. We zwommen met 7 in de baan en dan moet je al eens iemand inhalen. De 2de 100 ging nog wel in 1'20 maar ik voelde toch al dat het moeilijk begon te worden. Eerste 200 was de ochtendspits tot volle bloei gekomen, soms met 3 langs mekaar en aan de keerpunten was het altijd een verrassing wat of wie op je afkwam. Ondertussen ondernam ik menig poging om het waterpeil in het zwembad een aantal cm te laten zakken. Het tempo viel volledig weg, dat voelde je gewoon, concentratie en focussen op de juiste techniek was er al niet meer bij en zoals Wim het zo lyrisch zei, dit was "het beter ramwerk". 2'50 het verdict en nummer 2 in 2'55. Ver weg van de vooropgestelde 2'40.
Toen we de cijfertjes aan de trainer doorgaven en de schuld een beetje op het drukke verkeer probeerden te schuiven was zijn antwoord. "Als het niet goed gaat, ga je je inderdaad opjagen aan de drukte, gaat het wel maakt je dat niet veel uit." Daar zit natuurlijk wel wat in. Je kan ook gewoon de woorden van Jarno gebruiken en zeggen dat het gewoon de fout van de trainer is :-)
3 opmerkingen:
merci aan Jarna, de trainer alias, zwemcoach
Ik zou niet weten hoe ik dit anders moest omschrijven.
Die armen die helemaal volgelopen zijn en toch blijven trekken en sleuren om te kijken wat voor geestig er op de timer verschijnt, dusja..., ik vond het 'het betere ramwerk' :).
Wim
Wij gaan dit seizoen gewoonweg supergoed omkunnen met het wasmachine-effect! ;-)
Elke
Een reactie posten