Lanza-time ... Loixie-time !!!!

Komende zaterdag staat Jimmy aan de start van Ironman Lanzarote. Ik heb hem de laatste weken een paar keer aan het werk gezien (en afgezien) en weet net zoals enkele anderen dat Loix nooit sterker geweest is dan nu. We zullen zaterdag zeker via het net zijn prestaties volgen. Maar eerst laat ik hem zelf aan het woord.

Hoe is je voorbereiding richting Lanzarote verlopen? Wanneer ben je begonnen? Hoe verliepen de trainingen? Enz …

Aangezien Lanzarote tamelijk vroeg in het seizoen valt en ik normaliter in de winter niet het grootste trainingsbeest ben, had ik voor mijzelf een winterdoel gesteld. Het grote winterdoel was Kasterlee. Door te trainen voor Kasterlee zou ik in ieder geval een brede basis hebben om het nieuwe seizoen aan te vatten. Nu na enkele maanden kan ik stellen dat deze keuze voor mij werkte. Buiten de duathlon van Zonhoven (Kasterlee zat nog in de kleren) gerekend, kon ik in alle voorbereidingswedstrijdjes een meer dan bevredigend niveau halen.Voor Lanzarote heb ik dus in 3 grote trainingsblokken getraind:1) Van november tot eind december (Kasterlee) werd een stevige basis gelegd.Hierbij was het vooral zaak rustige trainingen te doen en heel weinig diep te gaan.2) Een tweede blok begon na nieuwjaar en de daarbij horende feesten. Tijdens deze blok deed ik veel krachttraining op de rollen en richtte ik mij ook op het opdrijven van mijn basissnelheid.Eind maart ben ik dan een weekje zwaar gaan doortrainen in Spanje en testte ik mezelf op de triathlon van Herderen. Deze test leverde de gewenste resultaten op. Mijn zwemmen en lopen waren OK, maar vooral mijn fietsen was er enorm op vooruit gegaan. Daar waar ik vroeger in een stayerwedstrijd gewoon meedraaide in het groepje, had ik nu ieder moment het gevoel er zo van weg te kunnen fietsen.3) Vanaf begin april ben ik dan samen met Koen beginnen te fine-tunen voor Lanzarote. Ieder weekend deden we toertochten van 150km en meer. In de week ging ik dan op aanraden van Tim meefietsen met de fietsgroep van Steegmans. Deze heren slagen er toch wekelijks in een tochtje te maken met een gemiddelde tussen de 35 en 37km/u. Enkele weken geleden heb ik op aanraden van Mario meegedaan met het Epic-weekend van 3coach. Hier werd de pees er pas echt duchtig op gelegd. 2 dagen werd er HARD getraind, waarbij ik meermaals stierf, maar ook leerde dat het lichaam ook snel recupereert en dus sterker is dan men denkt. Voor mijn looptrainingen heb ik mij naar goede gewoonte laten leiden door Peter Rouvrois.Iedere donderdag werden er scherpe tijden geklokt op de piste. In de week deed ik dan nog duurlopen met trainingsmaatje Tim.Voor de zwemtrainingen liet ik mij inspireren door de schema’s van Koen. Ook hier werd ik vaak op sleeptouw genomen door Tim.

Je zit nu in de taper, wat staat er nog zoal op het programma tot de wedstrijd ?

Na de tourtocht Tilf-Bastogne-Tilf, waar ik na 180 km de beentjes testte en de laatste 50 km gas kon geven, besloot ik dat het tijd was om de riem eraf te leggen.Vanaf toen geen al te zware inspanningen meer en vooral krachten sparen. Als de conditie er dan niet is, zal ze er ook niet meer komen. Woensdag 21 mei reis ik ’s morgens af naar Lanzarote.Woensdag en donderdag zullen er vooral in het teken staan van korte, lichte trainingen waar het materiaal getest wordt en vrijdag wordt de traditionele LAAI-dag om zaterdag hopelijk op volle sterkte om 7u de wedstrijd te kunnen aanvatten.


De wedstrijd zelf dan. Welke tijden heb je voor ogen? Waar heb je schrik voor? De warmte, de wind,het parcours op zich ???

In mijn tweede Ironman zal het nog steeds zaak zijn zoveel mogelijk ervaring op te doen en hoop ik eerst en vooral van de wedstrijd te kunnen genieten. Bovendien leent het parcours met de krachtige wind zich echt niet tot het zetten van een tijd.Ik zal dus al tevreden zijn, als ik onder de elf uur kan duiken. Toch droom ik stiekem van een nog scherpere tijd, zeker omdat de conditie nooit zo goed is geweest.In een ideaal scenario zal ik zwemmen in 55 min, , fietsen omtrent de 6u (30km/u gem.) en de marathon lopen in 3u30. Hoe haalbaar dat scenario is, zal ik volgende week weten te zeggen.
Nu ik voor mijn doen erg sterk ben, heb ik toch schrik om tijdens de wedstrijd de goede voornemens te vergeten en iets te veel krachten te verspillen tijdens het fietsen. Na de fietstunt van Olivier in Nice heb ik gezien dat je door ook maar een beetje te veel met de krachten te woekeren, een wedstrijd snel naar de knoppen kan helpen. Maanden van intensieve voorbereiding gaan dan door enkele minuten gekkenwerk verloren. Ook hoop ik op tijd te kunnen eten en drinken zodat ik met voldoende krachten aan de marathon zal kunnen beginnen.
De warmte op zich lijkt mij niet echt het grote probleem. In het verleden heb ik al bewezen daar goed mee om te kunnen gaan. Anderzijds heb ik in het verleden ook al meermaals laten zien dat ik niet (remember Kruiningen & de clubtijdritten) tegen de wind kan fietsen. Hopelijk ben ik deze winter sterk genoeg geworden om ook de wind te baas te kunnen. De vele hoogtemeters schrikken mij niet echt af. Ik denk dat de beklimmingen zwaar zullen zijn, maar als je positief denkt, weet je ook dat er na iedere klim een leuke afdaling en recuperatiefase komt.En daarbij weet ik mij ook gesteund door mijn trouwe supporters (papa & vriendin en mama & vriend) Als ze mij net zoals vorig jaar door de moeilijke momenten uitsleuren, weet ik dat het goed zal gaan.

Hopelijk is het in Lanza zaterdag ook Loixie-time !!!