maandag 18 april 2011

Epic 5 : de platte banden race

Vandaag, the day after een weekend epic.  400km gefietst over de 2 dagen.  Het was mijn eerste epic en eigenlijk ook de eerste keer dat ik op een weekend zoveel kilometers reed.  Veel vraagtekens dus maar toch besloten met groep 1 mee te starten, daarna zouden we wel zien.  Er werd rustig vertrokken zaterdagmorgen vanuit Aalst.  We waren met 11 in de "speedgroep" en tot aan de bevoorrading was eigenlijk het enige nieuwsfeit dat we ne keer of 4-5, ben de tel kwijt, platreden. Of mss ook dat ik een eerste keer de Muur van Geraardsbergen op reed waar er al fel, wel een stukje voor mij uit, gestreden werd voor de gele trui.
Na 90 km waren er toch enkele moedigen die zich vanuit groep 2 bij ons aansloten en dat was dan het startsein om net iets harder te gaan.  Het parcours werd ook alsmaar heuvelachtiger, geen lange klimmen maar van die korte stukjes bergop waarvan je de top telkens ziet liggen en je jezelf dus maar dubbel plooit om mee te gaan.  Even voor de 2de bevoorrading haalden we groep 2 bij, zij waren een half uur voor ons vertrokken. Na die bevoorrading op de eerste klim trokken 4 musketiers ervan onder. Mario, Dirk, en de 2 Barts (Colpaert en Schrooyen)  De rest volgde op kleine afstand maar tegen zulk een hardrijders is het toch vechten tegen de bierkaai.  Echt fris was ik niet meer toen we in Givet aankwamen. Dus de twijfels om dag 2 weer met groep 1 mee te gaan kwamen weer opzetten.

Dag 2 en toch met de eerste groep mee.  Nu lag het zwaarste stuk van het parcours in het begin, na 80km al 1000 hoogtemeters. Het was effe aanklampen maar we zijn er door geraakt en opnieuw net voor de bevoorrading, ge raadt het nooit, jawel weer 4 lekke banden waarvan 2 van mezelf, op hetzelfde moment van voor en achteraan.  De glooiingen in het parcours werden altijd maar milder maar toch geraakten we niet meer bij groep 2 en dat voor het eerst in de geschiedenis van Epic.  Nochthans werd het tempo strak gehouden door de gekende hardrijders.  Maar het was misschien toch het feit dat er in groep 2 mensen zaten die rustig in groep 1 hadden kunnen meerijden maar liever een grote vogel in groep 2 waren dan een klein vogeltje in groep 1?

Dus 400km overleefd alles bij mekaar een goeie 3400 hoogtemeters en iets van net geen 32 gemiddeld. 
Het was leuk, weer een aantal mensen leren kennen, en voor volgend jaar, mag het voor mij opnieuw van'tzelfde zijn .

Thx aan Wim voor de goede organisatie en aan de "bevoorraadsters" voor de super bevoorrading. Mario voor het oppompen van al die platte banden. Proficiat aan Dirk Bullen met het behalen van de gele trui. En respect voor iedereen die terug in Aalst geraakte, maar dan niet met de trein :-)))

Foto, de 10 van groep1 van links naar rechts : Bart Schrooyen, Bart Colpaert, Koen, Dirk, Fré Sleutel, ikke, Tim, Mario, Johan Smolders, Wim, fotograaf Henk was nummer 11.

Geen opmerkingen: