Deze week, zal het maar eerlijk vertellen, een beetje verstoppertje gespeeld. Het idee kwam eigenlijk nadat Kurt maandag zijn dubbelslag had aangekondigd. Ik besloot mijn ziekte zogezegd wat te rekken en geen training in te vullen in mijn trainingsdagboek.
Ok, het buikgriepvirus dwaalde rond in mijn darmpjes verleden weekend. Maar maandag was het ergste geleden en toen Lambrichts belde zat ik inderdaad op de pot maar gewoon, usual business of every day. Neen, geen gespetter. Maar de telefoon lag nog niet goed en wel neer of ik knalde wel een spetterende fartlek looptraining uit mijn sloffen.
Dinsdag dan een fietstraining met enkele intensieve blokken die voor ne keer eens aan de mijn gehoopte snelheid gingen.
Woensdag een rustige duurloop van 1hr35 met ’s avonds een zwemtraining waar ik als een groentje bij de 10x200 veel te snel vertrok en in nummer 8 de deksel op de neus kreeg en er niet meer in zat dan gewoon rustig uit te zwemmen.Donderdag nog ne keer mijn mtb van stal gehaald. Een goeie 50K afgemaald met om te eindigen een sprintje bergop waar … een spaak het begaf in mijn achterwiel. Oef beter vandaag da
n zondag.’s Avonds Metallica in’t Sportpaleis, vandaar de foto’s. En vermits het zwemmen niet doorging wegens geen licht, dus ook geen zwemtraining moeten missen.
Vandaag dan 8K zone 2 gelopen. Goed gevoel, hartslag onder controle, kortom fijn loopje.
Laat het weekend maar komen, om het met de woorden van James Hetfield te zeggen, ooh Yeah
Geen opmerkingen:
Een reactie posten