Countdown

De volgende weken staan de "Europese IM" voor de deur. De countdown is begonnen en Nice zal het lont aansteken nu dit weekend. Geen clubgenoten dit jaar aan de start daar. Volgend jaar waarschijnlijk wel maar dat is nog veraf. Dan gaat het richting Klagenfurt (de mannen van Maasmechelen Stefan en Patrick en natuurlijk Marino op zoek naar zijn tweede IM zege dit jaar)) en ook dat weekend Franfurt met Mario, Tim en Jimmy en de halve wereldtop. Het weekend daarna is Zurich aan de beurt met Marc de Ren. Het computerke zal weer overuren moeten draaien peis ik.

Dit weekend staat trouwens in eigen land Brasschaat op het programma. Voor de laatste keer na 27 jaar zal er een halve triatlon betwist worden. Norbert kan er dus maar beter van genieten.

Voor mezelf zal het werkendag zijn dit weekend. Tja, iemand moet het doen hé !!!!!

A Brick

Bij ons in het dialect ook een “brik” genoemd. Een baksteen voor de slechte verstaanders. Maar ook de naam van een looptraining direct na het fietsen. Een T (transition) Run zoals ik ze ook als eens noem.

Na een goede vierdaagse die vrijdag begon met een 20K run, zaterdag werd voortgezet met een ritje van 160K op de fiets. Zondag dan 100K in 3 uur bij mekaar gereden in de stromende regen, bij momenten toch en maandag dan die 4 daagse afgesloten met een half marathonnetje.

Zoals ge hem wel voelt komen was dinsdag het vat af, de benen kapot zodat losrijden eigenlijk de enige optie was die dag, alhoewel de wind die mening niet echt deelde.

Vandaag waande ik mij dan terug op een Canarisch eiland. Warm, veel wind en slechte benen. Toch voor de eerste 70K op de fiets, daarna ging het iets beter. Zou het dan toch aan de Squeezy liggen die ik in het tweede deel gebruikte ?

Enfin, na 120K gestreden te hebben tegen de wind trommelde ik Jarno op uit zijn zetel om als waterdrager van dienst te zijn tijdens mijn “brick run”. Ik had een km of 10 op het programma staan en geef mezelf een score van 8/10 achteraf. Echt goed tempo kunnen lopen zonder forceren. En dit na pas enkele van die “brikken” gedaan te hebben. Ik wist dat ik dat meer moest doen !

Er is trouwens wel wat reactie gekomen op mijn blog over gedrevenheid, maar meer persoonlijk en te lang gerekt om als comment te gebruiken. Eén ding kan ik er wel over zeggen. De schrijver uitte dezelfde vrees die ik ook had, dat we binnen enkele jaren met een club gaan zitten met misschien wel een uitstekende jeugdwerking maar waar bij de volwassenen er nog enkele aan triatlon doen en de grote hoop uit aan het bollen is als passief lid.

Slaap ze en droomt er nie van hé (waar heb ik dat nog gelezen ?)

Gedrevenheid

Het is lang geleden dat ik nog eens een blogje uit mijn mouw heb geschud maar over deze heb ik toch effe moeten nadenken, hij zat al lang in mijn hoofd maar hij komt recht uit het hart en dat maakt het allemaal een beetje meer tricky, maar misschien zou dat een keertje dikwijler mogen.

Daarstraks Luc Van Lierde gehoord op sportweekend. “Als ik in Hawaii 2hr44’ kan lopen haal ik top 5. De gedrevenheid van de mens Van Lierde is er één om jaloers op te zijn. Intussen 40 jaar gaat hij nog tekeer als een jonge hond (2de dit weekend trouwens in Brugge).

En dat is net hetgeen ik een beetje mis in onze club, die gedrevenheid van de mensen waar ik in de tijd samen mee ben begonnen aan triatlon te doen. Ze haken niet echt af maar missen blijkbaar dat doel in de sport om er “echt” voor te gaan.

Iets dat ik wel nodig heb en misschien dat het daarom het laatste jaar een beetje minder was. Maar na Lanzarote …

Maar eerst toch effe een inside info vertellen waarvan eigenlijk niemand op de hoogte is. Lanzarote zou mijn laatste lange afstand geweest zijn. Ik was het beu, vond niet meer de moed om door te doen, om mij op te laden om er nog eens voor te gaan. Vond geen gelijk gestemde zielen meer. Kon mij nog 1 keer opladen en toen ik over de finish kwam op het eiland wist ik het zeker. Geniet er maar van want dit is de laatste keer. Daarom heb ik doorgedaan omdat ik er voor 90% zeker van was dat dit mijn laatste Ironman zou zijn. OK hij viel tegen maar dat was dan zeker de doodsteek voor de lange triatlon voor mij.

Wil ik nu net daar 2 mensen (gelijkgestemde zielen) tegenkomen die mij zonder het te weten de andere richting opstuurden zodat ik ter plaatste al besliste Neerpelt te doen. Dat was nu net wat ik nodig had, die externe impuls van 2 gedreven personen (Marc en Norbert) om verder te doen. Dat we nog steeds contact houden met mekaar betekent dat er wederzijds respect is. Iets wat ik soms ook mis in onze club !!!!

Daarstraks nog belde Norbert dat hij zich een Cervélo P3 had aangeschaft. Als je verlegen zit om motivatie kan ik je zijn nummer wel effe doorgeven.

De motivatie staat dus weer op peil. Gisteren trouwens sinds lang nog eens 160K gereden en vandaag 100K in 3hr in de strontregen, en ook dat was lang geleden.

Om het met de woorden van Filip Kowlier te zeggen, : Merci “ Mien moaten”.

Imes Classic

Vandaag wilde ik een uurtje of 5 op de fiets doorbrengen gevolgd door een T-run van +/- 30'.

Omdat net vandaag de Imes Classic werd gereden en ik de pijltjes in Hoeselt had zien hangen besloten Kurt en ikzelf daar in te pikken en de langste afstand te rijden en dan zouden we wel zien waar we het parcours opnieuw verlieten.

Zoals we altijd doen vertrokken we elk om 9u thuis en rijden mekaar dan tegemoet. Bij de samensmelting werden eerst de nieuwe fiets van Kurt en de nieuwe zonnebril en helm van ondergetekende luid bejubeld. Het woord fietsslet viel maar daar gaan we niet verder over uitweiden.

In Hoeselt sloten we dus aan (het parcours was daar al 30K oud) en deden vervolgens volgende klimmetjes. http://www.sport.be/cyclingtour/cyclosprintimesclassic/2009/nl/parcours/hellingen/

Check ze zeker even want op sommigen was het twijfelen tussen omvallen en afstappen, vooral de nummer 5. Dit is dan ook niet echt mijn ding en dat van Kurt helemaal niet. En daarbovenop hadden zowel Kurt als ikzelf niet echt superbenen.

Omdat we toch een beetje wilden genieten en ook omdat we niet ingeschreven waren stopten we na +/- 3 uur fietsen aan een bakker en deden ons daar te goed aan een lekkere rijsttaart en een Cola waarna de taart bij de volgende klim zich probeerde een weg terug naar boven te banen.

Na de Hautain reden we richting Tongeren en ikzelf daarna richting Vliermaal. Thuis gekomen stonden er 140K op het tellertje in 5hr10.

Het laatste stuk naar huis had ik mij al meerdere keren afgevraagd of ik mijn loopschoenen wel zou vinden en of Els die misschien verstopt had ! Maw ik had dan ook meer goesting om de zetel op te zoeken en eens gevonden mij daar neder te vleien en een goed siëstake te doen. “ Mietje” dacht ik bij mezelf, en trok dan toch maar de loopschoenen aan. Bij de start van mijn loopje moest ik eerst nog die zak cement zien kwijt te geraken die iemand op mijn schouders had achtergelaten. Na een paar 100m was ik er van verlost en eigenlijk ging het lopen nog redelijk goed. 5.4K in 27’33 en de trainingsdag zat er op. Oef !

Sex voor de wedstrijd, graag ja !

Dit gaat Snelle Eddy niet graag horen !!!

http://www.triathlonweb.nl/twn/show.php?chapter=Tri-FAQ&path=Medisch&sub=Algemeen&ID=sex

Net gemist

Voor degene die dit nu lezen en niet op de hoogte waren. Jullie hebben de uitzending van IM Lanzarote op Eurosport gemist vanmorgen tussen 8u30-9u.

Tis nikske, het is jullie vergeven.

I tapet it.

Mss dan nu op tijd melden dat volgende week woensdag IM 70.3 St-Pölten op hetzelfde uur op Eurosport te bekijken valt. Zeker zien want the clash tussen Marino en Macca was er eentje om al uw vingers en desnoods tenen af te likken.

Voor wie een korte termijngeheugen heeft, ik zal het opnemen. Als ge met een goed fleske wijn thuis voor de deur staat wil ik het wel eens opnieuw opzetten.

Hoe verlopen de trainingen ?

Na de Ironman een volledige week niks gedaan behalve dan met mijn lui gat in de zon gelegen. Twas ginder goed van eten en drinken dus dat was mooi meegenomen. Eenmaal terug Belgische bodem onder de voeten had ik eigenlijk wel zin in een wedstrijdje. Bocholt werd meegepikt en tot mijn eigen verbazing en waarschijnlijk ook tot die van sommige anderen ging het meer dan behoorlijk.

Maar de dagen erna heb ik het toch geweten hoor. Recupereerde bijlange zo snel niet van dit sprintje als anders. De dag erna iets gedaan dat leek op losrijden. Het korte loopje van woensdag bracht enkel als resultaat dat mijn benen eigenlijk nog meer pijn deden. Donderdag dan maar niks gedaan. Vrijdag 40K gefietst met een goed gevoel. Zaterdag 10K gelopen en ook dat ging behoorlijk goed. Zondag een snipperdag en vandaag nog maar eens gelopen. Ik ben ook begonnen met 3x/week een serie spierversterkende oefeningen te doen.

Zo bouw ik stilletjes verder op. Er ligt nog één struikelblok voor Neerpelt. Moet namelijk werken dat weekend dus zal nog een goede ziel moeten vinden om dat weekend van mij over te nemen. Vanaf het moment dat dit in orde is schrijf ik in.

Als uitsmijter een stukje video van op het awardsdinner in Lanzarote. Het was indrukwekkend.

Foto's Lanzarote staan in fototalbum !

What's up next !

Buiten de triatlon op de befaamde Alp had ik eigenlijk geen plannen meer voor dit jaar.

Maar er is verandering gekomen in de zaak. Door het een beetje tegenvallen van Lanzarote heb ik besloten om nog een volledige aan 2009 toe te voegen. De keuze was ofwel Almere ofwel Neerpelt. Het is uiteindelijk Neerpelt geworden.

Kurt zal dan ook meedoen en zijn gezicht was goud waard toen ik hem van mijn beslissing op de hoogte bracht.

Ook de plannen van volgend jaar liggen al voor een groot stuk vast. IM Nice en dan samen met Norbert naar Almere.

Romantiek in Lanzarote

15 jaar geleden trouwden Els en ik voor de wet. Pas dit jaar deden we onze toen uitgestelde huwlijksreis en dus het perfecte moment om tijdens een romantische strandwandeling aan mijn vrouwtje te vragen of ze met mij voor de kerk wil trouwen en ze zei ... ja.

Afspraak volgend jaar ergens in de zomer !

Foto's Bocholt staan in Fotoalbum

Voor die van Lanzarote zal het nog even wachten zijn, moet er nog een aantal ontvangen van verschillende mensen.

Bertje goes all the way !

http://www.atv.be/v3/popups/programarchive.aspx?id=1496

Lanzarote bis

Om het eens niet over de wedstrijd te hebben. Els en ikzelf hadden zo iets op voorhand van, wat gaat het ginder worden ? De eerste reis zonder de kids, op reis naar een land waar we nog nooit geweest waren, met dan nog een fiets erbij en eigenlijk ver weg wedstrijd doen zonder iemand van de club.

Nu, we waren nog niet goed en wel ingecheckt op het vliegveld in Zaventem of er kwam een wat oudere man naar me toe met de vraag hoe ik die fiets in de koffer kreeg en dat hij dat zelf niet klaarkreeg wegens 2 linkerhanden.
Toeval of niet, die man logeerde in hetzelfde hotel net als de meneer die de hele reis net voor mij zat in het vliegtuig. Norbert en Marc staan nu synoniem voor een heerlijke Lanza vakantie.

Beiden triatleten. Norbert 60 jaar uit Bredene en oude rot in het vak, op zoek naar een Hawaii ticket, eens lukt hem dat. Marc een paar jaar ouder als ik uit Wuustwezel en begonnen met triatlon toen Mad Max zijn ongeluk kreeg zijn mensen met het hart op de juiste plaats. Ze wonen niet aan de andere kant van de wereld dus zullen we zeker mekaar nog tegenkomen en contact houden doen we sowieso.

Ik denk dan terug aan de avonden dat we samen zaten en plezier maakten, naar verhalen luisterden, kortom, het was gewoon genieten …. Merci, merci merci.

PS : ze hebben ook beiden een blog en die vind je terug bij de links onder Ironmac en Ironman Norbert.