maandag 13 augustus 2007

Terug op het rechte pad in Lommel ?


Eindelijk heb ik nog eens kunnen genieten van een namiddagje triatlon. Ik had op voorhand geen grote verwachtingen en hoopte eigenlijk alleen terug te vinden wat ik in regel 1 geschreven heb.

Wat een geluk dat we schoenen aan hadden om naar de zwemstart te gaan. Ik heb al veel slechte wegen gezien maar hier kon je van weg, jaagpad niet meer praten.

Het zwemmen. Ik had een heel goed gevoel in het zwemmen en de indruk dat ik toch vrij snel zwom. 21'45 stond er op mij chrono toen ik uit het water kroop. Vond dat niet slecht maar als ik achteraf de tijden bekijk zijn de anderen toch weer 2' sneller (wel wissel inbegrepen). Want die wissel verliep zoals steeds weer veel te traag. Maar het belangrijkste was dat ik met een goed gevoel de fiets op kon.

Het fietsen verliep goed, zonder meer. Het waren nog niet de superbenen van mei juni maar het begon op iets te trekken. Ik reed dan ook van groepje naar groepje en verloor nauwelijks tijd op de zltc'ers voor mij die in een wel heel groot peleton zaten.

Ik kwam alleen de wisselzone binnen maar eens te meer moest ik vastellen dat ook in wissel 2 er nog veel werk voor de boeg is.

Het lopen dan. Kwist dat het gene vette zou zijn. Ronde 1 ging gepaard met felle steken in de rechterzij zodat ik mijn hartslag maar juist boven de 160 kreeg. Toen de steken wegwaren kroop die traag richting 170 maar de daarbij gepaard gaande snelheid is er voorlopig nog niet. Als het zoals ik heb gehoord 10.6K is liep ik iets van rond de 4'30/km. Beter kan ik voorlopig niet. Een mens moet dat kunnen toegeven. Positief is wel dat mijn linkerbeen terug functioneert zoals het moet. Dat is al een hele opluchting.

Als ik conclusies moet trekken. Wat de tijden en plaats betreft is het natuurlijk gene vette. In normale omstandigheden zou ik hier niet tevreden mee zijn. Maar nu zet de positieve lijn in de opbouw en conditie zich verder en met een goed gevoel over de streep lopen is momenteel belangrijker dan goede of snelle tijden.

Voor foto's moet je kijken op www.bruudruuster.be

Maar Kurt heeft toch weer de hoofdvogel hoor. Hij kreeg het klaar onderweg nog een kindje te maken, het op te voeden zodat hij er samen mee over de finish kon lopen.

Geen opmerkingen: