Chaos in mijn hoofd

Als het niet goed gaat, en dan vooral in het koppeke, laat ook meestal de inspiratie op zich wachten. Ik heb meer in mijn hoofd "to deal with" dan te denken aan wat ik op mijn blog ga neerpennen.

Laat ons vooral eens in't koppeke kijken, wat is er aan de hand.

Wel, dat ziek zijn de dag voor de start, daar kan ik nog mee omgaan. Shit happens, en meestal op het verkeerde moment.
Maar, waar ik het wel moeilijk mee heb, is dat de linkerbeenperikelen terug opgerakelt zijn. Zie het als een onderwerp dat ik ver weg in mijn onderbewustzijn heb weggestopt en dat daar aan een lange slaap bezig was. Het is en zal er altijd blijven, maar eraan denken was ver van mijn bed. Tot de dag dat ze zeggen dat ik in de toekomst nog wel meer last zal krijgen van dat soort "bloedvergiftigingen" omdat net dat onderbeen iets minder fuctioneert qua doorbloeding en dat soort zaken en daardoor de infecties meer kans krijgen weelderig te bloeien dan in een normale situatie.
De lange slaap is voorbij en het spookt weer door mijn hoofd. Hopelijk kan ik er vlug komaf mee maken want als het niet goed zit tussen de oren ....

Moet vanmiddag mijn laatste pilletje antibiotica pakken (het 32ste) en dan zit mijn "zuiveringskuurtje" er op.

Maandag toch al maar terug begonnen met trainen Wat gefietst en gelopen, net als gisteren trouwens. Alles op 't gemak, om terug in't ritme te geraken.

De plannen voor het verdere seizoen. In een eerste opflakkering had ik me bijna ingeschreven voor Almere. Ben blij dat ik dat niet gedaan heb. Eerst is er nog Eupen en Lommel ...

... en hopelijk gaat het dan mentaal wat beter.