Het was lang geleden dat iemand mij uit het wiel gereden had, maar gisteren was het van datte.Ik reed richting Hautain en was van plan eerstgenoemde, Hallembaye en Muizenberg te doen. Tempo tussen de klimmen, zeg maar vrij stevig. De klimmetjes zelf, een lap erop geven.
So far so good. Onder aan de Hautain wat gezelschap in mijn wiel die ik eruit knalde door het eerste stuk op de grote te doen en dan hartslag wat laten zakken en kleiner geschakeld en aan 160 hs naar boven. De volgende was de steile kant Hallembaye. Tot dik halfweg ging het goed maar toen moest ik gaan zitten en dan is’t naar de vaantjes hé. Bijna boven spurtte er een coureurke langs mij door. In de afdaling kwam ik terug en in zijn wiel reed ik mee tot de Muizenberg. Ik probeerde zo lang mogelijk te volgen maar toen hij halfweg recht op de trappers ging staan en naar boven trippelde, probeerde ik dat ook maar mijn getrippel deden mijn benen zowat ontploffen, dus zitten en alles naar links achteraan. Weer hetzelfde scenario, ik kwam terug in den bergaf en we reden richting kanaal. Hij nam evenwel de bovenkant en ik reed naar beneden het jaagpad op. Ik had gehoopt tot Munsterbilzen wind mee te hebben maar door de bocht die het kanaal maakt in Lanaken had ik hem daar al flink op kop.
Om een lang verhaal kort te maken, na 2hr20’ en 74.2K kwam ik thuis aan. Een half uurke losrijden op de rollen zorgden ervoor dat de benen vandaag goed aanvoelen en ik gisteren uiteindelijk 90K op de teller had staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten