Heb ik eindelijk de knop in mijn hoofd kunnen omdraaien, het lijkt er op. De verschillende reacties die binnenkwamen na het melden van mijn nieuwe blessure hebben deugd gedaan.
Heb eindelijk nog eens een rustdag genomen zonder dat ik me daar zorgen om maakte. Ge kent dat gevoel hé, kheb nie getraind dus is’t nie goed.
Ik had vrijdag al een zerodag ingevuld. Vrijdagavond het er dan nog eens van genomen en in de nieuwe zaak van JP gaan eten, Intermezzo. Misschien dat daar het geheim ligt van het goede presteren van zaterdag want ook Kurt had hetzelfde verorberd als ik. Alles doorgespoeld met een fleske wijn.
Zaterdag na de tijdrit nog wat kilometerkes gemaakt en ’s avonds met onze Nederlandse buren eerst een stukje gaan eten en daarna lekker uitgechild, wederom in de Intermezzo. Zondag dan lekker lang uitgeslapen en beslist van nie te trainen, neen nie vanwege een kater. Gewoon een extra rustdag ingebouwd, das nooit nie slecht en ik had er ook geen slecht gevoel bij.
Heb mijn schema in de vuilbak gekieperd en begin met een schone lei. En nieuwe frisse ideeën.
1 opmerking:
allé maat, doet me veel plezier te lezen dat ge er weer tegen gaat gaan. Ge voelt me komen zeker na zaterdag :) Moet eerlijk zijn en heb gisteren een rustdag ingebouwd maar voelde me wel schuldig want dat stond zo niet in mijn schema. Maar combinatie van moe en felle wind was sterker dan mezelf...
Kurt
Een reactie posten