Bike Fit

Gisterenavond heb ik mij voor het eerst in mijn leven eens fantsoenlijk  "op een fiets laten zetten"  Als ge denkt dat ge al die jaren toch niet zo slecht op uw fiets hebt gezeten, wordt die illusie al redelijk snel de kop in gedrukt.
Allereerst wordt je zonder fiets "gemeten" en daarna de rollen op en trappen maar.  Roadbike kwam eerst aan de beurt en al snel viel op dat ik veel te kort zat en ook wel wat te laag.  Mijn knieên knikten naar binnen maar dat werd vlug verholpen met een klein inlegzooltje.  En verder ging het met het goochelen met een schietlood en stuurpennen.  Ook mijn positie op het zadel werd gecontroleerd.  Ik zit eigenlijk niet op mijn zadel maar erlangs :-) De zitbeentjes zitten niet op het zadel maar heel fel aan de zijkant.  Dat een mens zo al jaren aan het rijden is.  Ik moet gewoon een breder zadel hebben.

Dan was de TT bike aan de beurt en al gauw zat ik een paar cm hoger op de fiets en moest de zadel nog meer naar voor.  Grote aanpassingen maar al direct voelde je de druk op de bovenbenen verminderen. Nieuwe pedalen moeten er ook op wegens te fel versleten (remember de val) en zo dus te veel speling hetgeen natuurlijk kan leiden tot blessures allerhande, vraag dat maar aan Jens. De meest comfortabele aeropositie zoeken viel eigenlijk nogal mee maar we waren intussen toch al bijna 3 uur in de weer.

En wat hebben we geleerd vandaag.  Ten eerste dat de afstellingen voor de roadbike als voor de TT bike totaal verschillend zijn.  Ten tweede, dat ge "op" uw zadel moet zitten ipv er naast en ten derde dat ge beter geld kunt uitgeven aan  bv een andere stuurpen of een ander zadel dan aan een paar dure carbon wielen.

Nu is het vooral kwestie van stilletjes gewoon te worden aan deze nieuwe afstellingen.  We zitten dan nu ook in de ideale periode zodat dat rustigaan kan gebeuren. Spijtig dat ik mijn fototoestel vergeten was!

Hij die "ernaast" zat groet u!