Weekend

Weekend begon slecht. Vrijdagmorgen opgestaan met serieuze pijn in de borstkast bij het inademen. Herkende de symptomen van enkele weken geleden toen er een rib geblokkeerd zat. Omdat we het weekend naar zee gingen toch maar met spoed naar osteopaat gebeld en om 18u kon ik eindelijk aan. Ik had verschrikkelijke pijn, die alsmaar erger werd. Kon nie zitten, nie liggen niks, durfde zelfs amper te ademen en dan nog heel oppervlakkig.

Nu, dit was de pijnlijkste behandeling die ik ooit gehad heb. Jongens toch. Ik heb een hele hoge pijngrens, en dit was op het randje hoor. Rib nummer 2 bovenaan links zat vast en omdat ze zo hoog zit kan je er moeilijk bij. Omdat die hele streek dan ook nog eens verschrikkelijk pijn deed was het vaak op de tanden bijten. Maar allez.

Om 21u stond ik in Oostende en iets later zat ik in de bar met een Duvel. De pijn was nog niet helemaal weg maar het ging toch al iets beter.

Zaterdag had ik nog behoorlijk last van de behandeling maar kon toch uitwaaien en wa shoppen samen met Els. ’s Avonds Norbert opgezocht en op de tonen van Pink Floyd plannen gemaakt voor …. 2011. @ Ironmac, als ge dit leest, wa denkt ge van IM Florida? Wij zien dat al vast wel zitten. Het was weeral een gezellige avond en op de terugweg naar het hotel de befaamde “pit” van Norbert gepasseerd.

Op zondag nog eens extra lang uitgeslapen en een beetje (veel) geshopt en dan terug naar onze hometown.

219 dagen tot IM : 45’ op de rollen
218-217-216 dagen tot IM : nikske (zie hierboven)