Dit jaar stond enkel van bovenstaande Lieven aan de start, maar die heeft het actieve sportleven de rug toegekeerd, dus daar zou de tegenstand niet van komen. Van wie dan wel. Wel ik verwachtte toch Jimmy en Marc en, sorry maatje, in mindere mate Kurt.
Om 20K tijd te rijden moet ge u nie sparen in't begin, gewoon knallen en zien waar ge eindigt. Meestal rij ik net geen 40km/u (=30') en daar probeer ik mij dan ook op vast te pinnen.
Mijn start was goed maar 1x in de open vlakte aan de windmolens blies de wind alle kracht uit mijn benen en daalde de kilometerteller tot 31 verdomme. Dikke poten tot gevolg en ne dikke "shit man" erbovenop. Aan de overzijde was het dan wel OK. Wind in de rug en een tweetal voor mij waar ik langzaam op naderde. 1 ervan bleef hangen tot we terug de overkant opreden. Tegen de wind in kreeg ik mijn buurman er niet af. Denis had me trouwens een extra premie beloofd als ik hem naar een goeie tijd leidde. Na 1 ronde gaf mijn chrono bijna 16' aan. Dat is een kleine 30" boven de 40 gemiddeld tijd. Al weer, verdomme toch.
Heb mij er dan maar eens extra voor gezet en in ronde 2 ging het blijkbaar al iets sneller 14'14 over de 9.5K. Eindtijd 30'10 en eindelijk de overwinning in de tijdrit van de club.
Loix reed 26" trager en Kurt pakte plaats 3 maar dat was al op 54". Marc 4" achter Lambrichts en dan Wim al (30'11). De strijd om het eindklassement was dan toch nog spannend geworden. Jimmy bleef Wim en Marc voor.
Content natuurlijk en met frisse moed op naar morgen. Maar een winterduatlon is nog effe iets anders dan een tijdritje.
Wat heb je nodig voor een tijdrit. Goeie benen en ne fiets.
De benen zijn van Roel en de fiets van Loixie.
Jarno nam nog wat foto's met al dan niet mensen op staan en die zet ik in mijn fotoalbum, ongecensureerd zal ik maar zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten