Na de tijdrit van gisteren stond er vandaag de recreatieve winterduatlon van Geel op het programma. Jarno startte in de kids wedstrijd en kon een derde plaats in de cat. 10-11 jaar bemachtigen. Kapot na zijn wedstrijd moest hij dan nog voor papa supporteren.
Ik had gisteren veel, heel veel gegeven in de tijdrit, want besefte op voorhand dat dit misschien een once in a time chance was om de tijdrit te winnen. Toen Kurt om familiale redenen ook nog afbelde viel die drive ook nog weg en was het zo’n beetje van, we zijn toch hier dus zullen we maar deelnemen. Ook Filip gaf verstek wegens ziekte dus bleven enkel buiten mezelf, Luc P., Marc en William nog over.
4K lopen, 24 MTB en 2K lopen. De start werd gegeven en ik trok me langzaam en traag op gang want de benen wilden dit niet echt meemaken. Gaandeweg kreeg ik toch mijn hartslag in de buurt waar ik hem wou maar het draaide vierkant. De benen gingen niet vlotjes rond en Luc bleef maar in mijn rug hijgen. William en Marc waren al lang in het bos aan’t crossen toen ik mijn mtb ophaalde in de wissel. En … dat ging wel goed, raar toch ? Ik heb dan ook de ganse wedstrijd ingehaald en slecht een paar man moeten laten rijden maar het kalf was natuurlijk al lang verdronken van bij het lopen. De laatste kilometers begonnen dan toch te wegen en het afsluitende lopen heb ik dan ook niet meer echt doorgeduwd.
William klopte Marc en die twee stonden nog te keuvelen na de finish toen ik binnenliep. Even later kwam ook Luc ons vergezellen en zo waren we weer compleet. Ik ben mijn honger dan achteraf nog in de Mac Donalds gaan stillen als afsluiter van dit wedstrijdweekend en met een trainingsweek van 13hr30’ heb ik zeker niet slecht geboerd deze week. Nu effe een paar rustige dagen eer we weer aan een zware trainingsreeks beginnen.
Want zegt Els, woensdag nog 10 weken hé manneke en dan vertrekken we. Het koude zweet breekt me weer uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten