Een dieselken en de GTI

“Last song” van de Foo Fighters knalt in mijn oren terwijl ik dit neertik. Het was gisteren een mooie wedstrijd. Ik keerde tevreden naar huis terug met een 3de plek H40 op zak.

Maar laat ons beginnen bij het zwemmen. 7’13 was dan wel 7” beter dan vorige week in De Haan, maar eigenlijk was het feit dat ik voor Jimmy en Olivier kon starten meer van belang. Vooral met het oog op naar voor rijden. Naar voor is dan het groepje waarin William zit, die een goeie 30” sneller zwom.

Zo gebeurde het ook. Ik ben niet die snelle starter en moest effe bekomen in het wiel eer ik kon overpakken, maar éénmaal mijn dieselken op gang … Blijkbaar reed Olivier gisteren rond met een opgedreven GTI versie van zichzelf want hij was zeker de sterkste fietser van onze groep. Ik deed mee aan het kopwerk maar toen Jimmy het hazenpad koos in de laatste ronde liet ik begaan. Mijn fietsen was wel goed maar ik miste toch dat beetje extra om eens te zeggen, voila mannekes, nu ziet ge alleen nog mijne achterkant. Dat zal er nog wel komen, hoop ik.

Het lopen dan. Geen meter vlak en direct over mijn toeren gegaan en met een beetje geluk terug in’t spoor van de mannen voor mij toen die effe verkeerd liepen. Lopen zal wel nooit meer mijn sterke punt zijn, worden maar zoals ik in de voorbeschouwing al zei, het is ginder kort genoeg om niet te veel plaatsen te verliezen zodat ik toch 4de van de club en lekker de 3de H40 werd. Mooi meegenomen en goed voor de moral om in april een trainingstandje bij te schakelen.

Deze wedstrijd begint steeds hoger op te klimmen in mijn lijstje favoriete wedstrijden. Eindelijk nog eens een stayer triatlon waar je je niet echt in de wielen kan wegsteken en een sterke fietser er zijn voordeel kan uithalen.

De uitslag vind je op http://www.wielerschool.be/pdf/Uitslagen_Herderen_2009.pdf

Foto’s kan je bekijken op http://fotoalbum.ergomo.be/#26.0 (zelf fototoestel vergeten !)

Iets meer ....

Toen we vanmorgen tijdens Jelle zijn zwemles een "fokkietje" aan't drinken waren in het cafetaria vertelde Jarno mij dat de man aan de tafel naast ons heel waarschijnlijk een politieman was.

"Waar ziet ge dat aan ?" vroeg ik hem.

"Ja die hebben altijd iets meer" !

"Hoe iets meer ?"

"Kijk, Filip is toch ook een politieman en die heeft ook iets meer"

Ik begreep het nog steeds niet.

"Hoe iets meer ?"

Jarno maakte met zijn hand een wat bolle halve cirkel over zijn buik !!!!!

En ik die dacht dat elke "flik" een snor had !

Herderen

Dacht altijd dat het meervoud van herder, herders was maar sinds vorig jaar weet heel triatlonminded België dat dit niet waar is. Vooral de laatste zondag van maart ergens om iets na 16u weet het merendeel van de finishers u met zekerheid te zeggen dat het “herderen” is.

Allez, kom genoeg gezeverd. Morgen is het weer zo ver. Vorig jaar Flandrien- weer, als dit jaar die lokale bui valt waar de meesten hopen dat ze niet valt is’t weer van datte. http://www.skynet.be/nieuws-sport/weer/mijn-weer?cityId=1003770
1 zaak is zeker, het parcours is er iets makkelijker op geworden nu die ene klim eruit is. Vind ik althans. Voor de rest zal het van de wind afhangen hoe moeilijk het precies zal zijn.

Veel zltc volk aan de start maar de prijzen zullen waarschijnlijk voor een groot stuk naar de Planet x-ers gaan die er een eer van zullen maken de zegebloemen af te geven aan hun “baas”.

De onderlinge clubstrijd zal een ander paar mouwen zijn. Er zijn een aantal gegadigden om daar met de eer te gaan lopen. Hoe ik mezelf zie in die strijd ?
Hopelijk gaat het zwemmen mij iets beter af dan vorige week in de Haan en kan ik nu wel wat opschuiven in’t fietsen. Het lopen is dan kort genoeg om niet te veel plaatsen te verliezen dus hoop ik op een plaatsje in de top 5 van de club.
Het is mijn laatste wedstrijd vooraleer ik mij in de hopelijk mooie april trainingsmaand stort en met de vele mails over de stage begin mei begint het echt te kriebelen om naar het Zuiden te trekken.

Rustig

Het is deze week redelijk rustig op trainingsgebied. Stilte voor de storm ? Ja, want in de maand april wil ik nog eens het trainingsbeest in mij bovenhalen, zal nodig zijn !

Maandag had ik in elk geval een goed gevoel bij het rustig loopje dat ik deed. Breidde er 3K meer aan dan voorzien. De weersomstandigheden waren er wel niet naar, maar het zat goed in't hoofdje dus dan gaat dat allemaal.

Dinsdag dan een rollentraining gedaan. Die viel ook goed mee vooral omdat er buiten maartse buien uit de lucht vielen.

Gisteren dan opnieuw gaan lopen. Ditmaal toerke van de kerkenloop gedaan. Ondanks weeral de fikse regen en wind was ik content maar voelde toch op het einde een beetje terugval.

Vandaag dan, straks enkel zwemmen.

Morgen staat er dan nog een fiets en looptraining op het programma. Zaterdag wat zwemmen en losrijden en zondag "Jodere". Voor de mensen die niet zo in zijn in het dialect betekent dit gewoon "Herderen".

Swimming in the pool

Misschien een ideetje voor achter in de tuin ?

De Haan

7’20, ik dacht eerst dat ik de meneer die de banen telde niet goed gehoord had toen hij mijn tijd over de 500m zwemmen zei. Pas toen het blad met de tijden onder mijn neus werd geduwd wist ik het zeker, gewoon rotslecht gezwommen.

Die 10-15” die ik andere jaren sneller was zorgden er nu voor dat ik zeker niet op jacht kon gaan, of meegaan naar de eerste grote groep achter de koplopers. Zoals ik al had verwacht vertoefde ik in een groepje daarachter waar de samenwerking soms ver te zoeken was daar er altijd wel iemand probeerde te demarreren en het spel daarna weer stil viel. Het fietsen was achteraf gezien dan ook het makkelijkste onderdeel.

In het lopen zat ik direct in een goed ritme en ergens halfweg verwachtte ik dan toch Marco Velo maar die liet op zich wachten. Ik had al een paar keer omgekeken maar nog steeds was er niks geel zwarts te zien. Op een goeie anderhalve kilometer van de streep was hij er dan wel. Ik begon mij al ongerust te maken. Het lopen ging dus wel eens goed en een dikke 40” na Marc kwam ook ik over de eindmeet.

44ste alg. en 7de H40. Op het zwemmen na een geslaagde test voor Herderen. Hopelijk is het thuisbad in Bilzen mij beter gezind !

Foto's staan in fotoalbum. Misschien dat ik ze één van dees nog aanvul met die van Filip (hint Flippe) of van nog enkele andere.

Het nekje

Vandaag gaat het al weer heel wat beter dan gisteren. Ik had de laatste weken heel veel last van mijn maag en darmen en kon zeer slecht slapen. Ik heb dan een vrouwtje dat logisch kan nadenken en direct linken begint te leggen en mij zo naar de osteopaat stuurde.

Ik ben van jongs af aan een buikslaper met het gevolg dat mijn nek heel wat te verduren krijgt tijdens de nachtrust. Na een tijdje gaat het spel helemaal vastzitten met als gevolg dat mijn systeem ook nog eens helemaal in de knoop draait. Het misselijk makende gekraak van mijn nek dinsdagavond heeft er wel voor gezorgd dat ik nu 2 dagen later al heel wat beter slaap en mijn vertering terug vlotter verloopt. Door die aanhoudende klachten staat de weegschaal momenteel op 71.2kg. Houden zo zou ik zeggen.

Ook slaap ik nu met een ander speciaal kussen (om te proberen), en als dat goed meevalt schaf ik het mij ook aan. Hopelijk ben ik dan verlost van mijn nekklachten en de daarbij gepaard gaande andere ongemakken.

Gisteren dan op aanraden van Els helemaal niet getraind. Zij heeft daar een meer realistische kijk op dan ikzelf bij momenten en ik weet dat ik op die tijdstippen beter naar haar luister. Want ... vrouwen hebben toch altijd gelijk ...!!!!

Off day, ziek, ... ???

Reeds 2x de laatste 4 jaar werd, was ik ziek in De Haan.

Gisteren wou ik nog een flinke fietstraining doen maar de benen hadden het anders begrepen. Geen kracht, niks, nada, nul, en dus maar een poging gedaan om anderhalf uur los te rijden. Maandag ging de looptraining wel goed en dus gisteren blijkbaar de terugslag van het weekend, een off dagje.

Vanmorgen dan wat keelpijn en beslist enkel te gaan zwemmen vanavond en niet te lopen maar wel mijn fiets in orde te zetten, korter tri-stuur en Jarno eindelijk zijn fietscomputertje op te zetten. Ondertussen kreeg ik telefoon van "den dikke" die ziek in bed lag. Diaree, overgeven, ... ge wilt het verder nie horen. Hij bekeek het positief, "Het is wel goed voor mijn gewicht".

Gisteren trouwens die andere "dikke" gezien en gesproken die mee op stage gaat, ja die van Vechmaal. Ook die wil nog wat aan de kilootjes doen.

Blijft dus de vraag. Zal Kurt starten in de Haan ? Zal mijn keelpijn zich niet verder uitbreiden in ik weet niet wat ? Kan het eten van duiven (Wellens food bij uitstek) er nog iets aan verhelpen of toch beter die "janette kuikens" ?

Moegestreden

Ik denk dat dit het juiste woord is na de fietstraining van vandaag. Het doel was om 4hr bijeen te rijden en dat lukte net niet.

Ik was alleen op pad gegaan en de benen voelden wat strammetjes aan na gisteren. Alles verliep vrij vlotjes maar toch voelde ik na een tijdje dat de stukjes bergop in de kleren begonnen te kruipen. Dat deed me er aan denken dat ik dringend een drink en voedingsschema op poten moet zetten. De Squeezy van vorig jaar heb ik wegens te veel drinken onderweg met gevolg te veel plasbeurten afgevoerd. Ben nu op zoek naar iets anders en denk dat ik het wel gevonden heb. Eén dezer dagen meer hierover.

De rit duurde dus net geen 4hr en dat kwam vooral door de tegenwind het laatste anderhalf uur toen ik uit de richting van Visé terug huiswaarts reed. In de laatste kilometers kwam "Schink" mij nog luid toeterend voorbij toen ik nog aan het afzien was op een stukje vals plat met de wind op kop. Hij heeft blijkbaar altijd de perfecte timing.

In zo'n solotraining kan je je dus niet wegsteken, geen wiel om in te kruipen als het effe niet meer gaat, geen rug om achter weg te kruipen zoekend naar een plaatsje uit de wind en de groepjes onderweg met wielertoeristen reden eigenlijk niet snel genoeg om er in te blijven wonen. Maar "what kills you makes you stronger", wie zong dat ook al weer, juist ja ...

Dit was een redelijk stevige trainingsweek met als eindscore

Swim : 11.2K

Bike : 296.5K

Run : 41K

Totaal goed voor 17hr23' training. Meteen de langste week tot nu toe.

Untouchable

Half drie in de namiddag en de training voor vandaag zit er godzijdank al op want ik zie dat het net begint te regenen. Wat een geluk dat we er al vroeg aan begonnen zijn.

Deze morgen 3K gezwommen, rap naar huis want om 10uur had ik met Kurt afgesproken om een 80K te gaan fietsen. Ik had geluk dat “den dikke” niet zijn dagje had of ben ik dan toch stilaan de rollen aan het omkeren. Om een lang verhaal kort te maken, er stond veel wind en na 2hr48 zat de rit er op.

Ik had evenwel nog discipline 3 uit de triatlon op mijn schema staan en even later vertrok ik dan ook voor 8K lopen. Na een moeilijke eerste 100 den meters kwam ik in mijn ritme en het ging vrij goed tot even over halfweg ik honger begon te krijgen. Volgende keer er toch op letten nog iets naar binnen te slaan net voor eer ik vertrek of een gelleke mee te nemen. 38’30” later stond ik terug aan de voordeur en zat de "mijn dag" er op.

Over hongerklop gesproken, net Contador zien “parkeren” in Parijs Nice. Amai, zijne Cola na de finish kon nie rap genoeg binnen zijn. Bèrke, Bèrke, Bèrke toch. Dan toch niet “Untouchable”.

Cultuurschok

Na het wedstrijdweekend maandag dan maar een dagske rust ingelast.
Dinsdag de loopschoentjes aangetrokken voor +/- 10K maar ik lapte er nog een rondje van een dikke twee aan vast because it felt great.
Woensdag. Get on your bike. Een fartlek van iets meer dan 2 uur. Met een 10 tal kleine hellingetjes.
’S Avonds dan mijn langste zwemtraining tot nu toe. 5.6K
Vandaag looptraining 20.5K Lsd en 7’ rapper dan 2 weken terug. Straks nog een uurke zwemmen en dan maken we ons op voor een weekend met de nadruk op iets met 2 wielen.

En een cultuurschok, Borsato zaterdagavond, na Metallica vorige week gaat dat pijn doen, amai. En dus om het nooit meer af te leren, METALLICA

Geel bis

Uitslagen van Geel kan je terugvinden op

http://www.runbikerun.be/PDF/2009/geelbel2009_recreatief_reeks.pdf

en voor de kids op

http://www.runbikerun.be/PDF/2009/geelbel2009_kidsrun_scratch.pdf

en als we dan toch bezig zijn er staat een mooie video, wel van de hoofdwedstrijd op

http://www.vimeo.com/3539820

Toch opvallend als je de uitslag van ons bekijkt is de snelle fietstijd van William tov mezelf en Marc. William die zaterdag in de tijdrit toch op anderhalve minuut van mij eindigde is blijkbaar meer MTB-er dan ikzelf en zeker dan Marc want die verliest nog meer terrein.

Geel

Na de tijdrit van gisteren stond er vandaag de recreatieve winterduatlon van Geel op het programma. Jarno startte in de kids wedstrijd en kon een derde plaats in de cat. 10-11 jaar bemachtigen. Kapot na zijn wedstrijd moest hij dan nog voor papa supporteren.

Ik had gisteren veel, heel veel gegeven in de tijdrit, want besefte op voorhand dat dit misschien een once in a time chance was om de tijdrit te winnen. Toen Kurt om familiale redenen ook nog afbelde viel die drive ook nog weg en was het zo’n beetje van, we zijn toch hier dus zullen we maar deelnemen. Ook Filip gaf verstek wegens ziekte dus bleven enkel buiten mezelf, Luc P., Marc en William nog over.

4K lopen, 24 MTB en 2K lopen. De start werd gegeven en ik trok me langzaam en traag op gang want de benen wilden dit niet echt meemaken. Gaandeweg kreeg ik toch mijn hartslag in de buurt waar ik hem wou maar het draaide vierkant. De benen gingen niet vlotjes rond en Luc bleef maar in mijn rug hijgen. William en Marc waren al lang in het bos aan’t crossen toen ik mijn mtb ophaalde in de wissel. En … dat ging wel goed, raar toch ? Ik heb dan ook de ganse wedstrijd ingehaald en slecht een paar man moeten laten rijden maar het kalf was natuurlijk al lang verdronken van bij het lopen. De laatste kilometers begonnen dan toch te wegen en het afsluitende lopen heb ik dan ook niet meer echt doorgeduwd.

William klopte Marc en die twee stonden nog te keuvelen na de finish toen ik binnenliep. Even later kwam ook Luc ons vergezellen en zo waren we weer compleet. Ik ben mijn honger dan achteraf nog in de Mac Donalds gaan stillen als afsluiter van dit wedstrijdweekend en met een trainingsweek van 13hr30’ heb ik zeker niet slecht geboerd deze week. Nu effe een paar rustige dagen eer we weer aan een zware trainingsreeks beginnen.

Want zegt Els, woensdag nog 10 weken hé manneke en dan vertrekken we. Het koude zweet breekt me weer uit.

Filmpje : het koekje

Jarno speelde fotograaf maar plots stond de video opname aan. Tis wel een heel kort fragment omdat hij eigenlijk niet door had wat hij precies aan het doen was. Maar de discussie gaat tussen de Heer Droogmans en mezelf. Hij haalde aan dat ik bij mijn koffie nooit het koekje opat maar nu wel vlaai aan't eten was. Mijn antwoord in dit filmpje.

Tijdrit"ten"

Al vanaf het eerste jaar dat we de wintersprint hadden uitgevonden eindigde ik steevast in de top 3 van de tijdrit. Altijd was er wel iemand die me de loef afstak. Er waren de Lievens, de Raymonds, de Chads en de Appermansen die telkens roet in het tijdriteten kwamen gooien.

Dit jaar stond enkel van bovenstaande Lieven aan de start, maar die heeft het actieve sportleven de rug toegekeerd, dus daar zou de tegenstand niet van komen. Van wie dan wel. Wel ik verwachtte toch Jimmy en Marc en, sorry maatje, in mindere mate Kurt.

Om 20K tijd te rijden moet ge u nie sparen in't begin, gewoon knallen en zien waar ge eindigt. Meestal rij ik net geen 40km/u (=30') en daar probeer ik mij dan ook op vast te pinnen.

Mijn start was goed maar 1x in de open vlakte aan de windmolens blies de wind alle kracht uit mijn benen en daalde de kilometerteller tot 31 verdomme. Dikke poten tot gevolg en ne dikke "shit man" erbovenop. Aan de overzijde was het dan wel OK. Wind in de rug en een tweetal voor mij waar ik langzaam op naderde. 1 ervan bleef hangen tot we terug de overkant opreden. Tegen de wind in kreeg ik mijn buurman er niet af. Denis had me trouwens een extra premie beloofd als ik hem naar een goeie tijd leidde. Na 1 ronde gaf mijn chrono bijna 16' aan. Dat is een kleine 30" boven de 40 gemiddeld tijd. Al weer, verdomme toch.

Heb mij er dan maar eens extra voor gezet en in ronde 2 ging het blijkbaar al iets sneller 14'14 over de 9.5K. Eindtijd 30'10 en eindelijk de overwinning in de tijdrit van de club.

Loix reed 26" trager en Kurt pakte plaats 3 maar dat was al op 54". Marc 4" achter Lambrichts en dan Wim al (30'11). De strijd om het eindklassement was dan toch nog spannend geworden. Jimmy bleef Wim en Marc voor.

Content natuurlijk en met frisse moed op naar morgen. Maar een winterduatlon is nog effe iets anders dan een tijdritje.

Wat heb je nodig voor een tijdrit. Goeie benen en ne fiets.

De benen zijn van Roel en de fiets van Loixie.

Jarno nam nog wat foto's met al dan niet mensen op staan en die zet ik in mijn fotoalbum, ongecensureerd zal ik maar zeggen.

Mijn week

Deze week, zal het maar eerlijk vertellen, een beetje verstoppertje gespeeld. Het idee kwam eigenlijk nadat Kurt maandag zijn dubbelslag had aangekondigd. Ik besloot mijn ziekte zogezegd wat te rekken en geen training in te vullen in mijn trainingsdagboek.

Ok, het buikgriepvirus dwaalde rond in mijn darmpjes verleden weekend. Maar maandag was het ergste geleden en toen Lambrichts belde zat ik inderdaad op de pot maar gewoon, usual business of every day. Neen, geen gespetter. Maar de telefoon lag nog niet goed en wel neer of ik knalde wel een spetterende fartlek looptraining uit mijn sloffen.

Dinsdag dan een fietstraining met enkele intensieve blokken die voor ne keer eens aan de mijn gehoopte snelheid gingen.

Woensdag een rustige duurloop van 1hr35 met ’s avonds een zwemtraining waar ik als een groentje bij de 10x200 veel te snel vertrok en in nummer 8 de deksel op de neus kreeg en er niet meer in zat dan gewoon rustig uit te zwemmen.

Donderdag nog ne keer mijn mtb van stal gehaald. Een goeie 50K afgemaald met om te eindigen een sprintje bergop waar … een spaak het begaf in mijn achterwiel. Oef beter vandaag dan zondag.
’s Avonds Metallica in’t Sportpaleis, vandaar de foto’s. En vermits het zwemmen niet doorging wegens geen licht, dus ook geen zwemtraining moeten missen.

Vandaag dan 8K zone 2 gelopen. Goed gevoel, hartslag onder controle, kortom fijn loopje.

Laat het weekend maar komen, om het met de woorden van James Hetfield te zeggen, ooh Yeah

Metallica LIVE

Straks zien we ze in levende lijve. Yeah Metallica LIve

In de dip

Vanmorgen voor 8 uur stond er al een berichtje op mijn Gsm. Afzender Lambrichts Kurt. De sms was kort en duidelijk. Zit in een serieuze dip. Heb dan maar dadelijk de koe bij de horens gevat en hem opgebeld.

Iedereen weet dat Kurt op 5 april de marathon van Rotterdam gaat lopen, en wist ge het niet dan weet ge het nu, en hij zit nu middenin enkele zware loopweken. Maar omdat zijn algemen conditie zo goed is wil hij ook nog her en der wedstrijdjes meepikken. Gevolg daarvan is dat hij dikwijls, lees meestal, 's avonds op pad moet om zijn looptrainingen af te werken daar er in het weekend geen of te weinig tijd overblijft om dit te doen omdat er wedstrijden op het programma staan. Als je dan om 19u nog moet vertrekken voor 2uur, ja dan wordt het soms te veel. Ik had hem er nog voor gewaarschuwd ! Maar ja, als alles goed bolt denkt een mens alles aan te kunnen tot plots ...

Het kan natuurlijk ook zijn dat hij gewoon goed uitgerust aan de start van het weekend wil staan !!!!

Morgen mijn week. Weet zeker dat er eentje SHIT gaat zeggen.

Dubbel !

Kurt had maandag nog maar pas gelezen dat ik door de buikgriep geveld was of hij hing al aan de lijn. Ik zat net op de pot te spetteren toen hij na een tijdje zonder schroom zei :"Ik denk dat ik dit weekend voor de dubbel ga. Zal u zowel in Geel kloppen als in de tijdrit zaterdag !". Ik stopte even met mijn gespetter, en moest dit even laten bezinken waarna ik gewoon verder deed met wat ik bezig was. De koude oorlog is dus weer begonnen en hij maakt dankbaar gebruik van het feit dat ik ziek ben natuurlijk. Maar weet dat een gewond dier altijd gevaarlijk uit de hoek kan komen.

Wordt zeker vervolgd !

Een offensief vanuit de buik !

Terwijl Kurt zondag de benen nog eens ging testen in de strandrace in Knokke had ik zaterdag een flinke looptraining gepland met wat snellere elementen erin. Maar helaas, zo ver is het nooit gekomen. Toen ik omstreeks 15u thuis kwam van werken speelde mijn maag serieus op. Snel vertrekken dacht ik want dan kan ik de finale van de koers nog zien. Ik vertrok, zij het niet echt snel. want na een paar 100m klotste mijn maag bijna tegen mijn adamsappel zodat ik na een goeie 500m onverricht ter zake terug naar huis keerde daar ik geen zin had om de "mooie kotsende atleet" uit te hangen.

Thuis de zetel op en nog bijna de finish gemist wegens slapen.

Zondag ging ik dan toch maar met de fiets naar het werk maar meer dan een wielertoeristentempootje zat er niet in. Geen greintje kracht en nog steeds het maagje natuurlijk.

Zo is een mooie weer weekend al weer snel naar de kloten gegaan. Het is wel altijd ergens iets en altijd wat. Hopelijk kan ik dan vandaag terug aan de slag en zet het sluimerend griepje zich niet door.

Voor de uitslag van Kurt kan je kijken op http://www.mountainbikebeachchallenge.be/ bij de 48K.