Opa !

Zondag was ik aan het werk toen ik plots telefoon kreeg van mijn broer. Hij was een beetje over zijn toeren omdat hij net telefoon had gekregen dat onze pa met de fiets gevallen was en ze de 100 hadden moeten bellen. Toeval, het zou ergens op de verkavelingen rond Vliermaal gebeurd zijn. Maar waar precies wist hij niet.

Ik kon niet weg op het werk maar Els was wel thuis, misschien dat die eens kon gaan kijken. Karla, onze buurvrouw (en tevens echtgenote van Denis) was zo vriendelijk samen met Els op pad te gaan, maar waarheen. Dat was ook de vraag die de ambulancier zich stelde.

Wat was er dan intussen allemaal gebeurd ? Pa was uitgeschoven op een ijsplek en had redelijk hard de grond geraakt. bij het terug rechtstaan zakte hij dadelijk door zijn heup en wist direct hoe laat het was. Hij heeft zich dan langs de kant van de weg gelegd in de hoop dat er snel iemand zou passeren. Iets later kwam er een andere fietser voorbij die dan de 100 heeft gebeld en is gaan kijken hoe de weg heette waar de verkaveling op uit kwam. Intussen was hij ook aan een huis 2 dekens gaan vragen. Pa had ondertussen al het gezelschap gekregen van een wandelaar en nog een paar fietsers.

Na 45' minuten daar te hebben gelegen is de ambulance dan toch ter plaatse geraakt met Els in zijn spoor. Voor de kids was het nogal verwarrend. Opa gevallen en weg met de ambulance, er werden vele vragen opnieuw en opnieuw gesteld ...

Diagnose. Heup gebroken en zondag al direct onder het mes. Zal wel een lange revalidatie worden maar hij ziet het volledig zitten. Hij was gisteren al enkele kleine oefeningen aan het doen en vandaag mocht hij al stilletjes uit het bed. Dat zal hij van mij hebben waarschijnlijk !!!!!!!

Toch nog een dikke merci aan iedereen die zijn steentje hoe klein dan ook heeft bijgedragen.

Ge ziet, dat er ook nog mensen van goede wil rondlopen op deze aardbol.