Meer kan je er niet van zeggen. De opwarming van de aarde mag dan al een feit zijn, daar hebben we deze winter nog niet veel van gemerkt. Dit is wat ze noemen een goeie oude winter, gewoon kutweer, waar een mens niet echt happy van wordt. Alhoewel er natuurlijk altijd uitzonderingen zijn op de regel.Na de wintersprint lopen van afgelopen zaterdag had ik zondag met Kurt afgesproken een uur of 3 op de fiets door te brengen. Ik had echt slechte benen zondag, en gelukkig voor mij 'den dikke" ook. Tegen een gezapig tempo hebben we dan maar het kanaal opgezocht en zijn we richting Terlamen gereden. Verdomme tegen de wind in, we vielen net niet van onze fiets. De terugtocht was al iets makkelijker.
Op een bepaald moment rijden we een wat oudere fietser voorbij die ons mededeeld dat "zijne maat" een 200m voor ons rijdt. De man was zich al aan het geven horende aan zijn gehijg. Wij goede zielen trokken het tempo dan maar wat op (dat deed effe pijn) en reden onze "makker" tot bij zijn maat. We waren nog niet goed en wel bij de man in het wiel of plots demareerde meneer vanuit ons wiel. Het was zo'n demarrage waarvan ge op voorhand kunt zien dat ze niet ver zal dragen en vermits de man al boventegen zat in ons wiel ...
Inderdad, geen 100m verder hield hij plots de benen stil en begint te hoesten en te proesten alsof het zijn laatste adem is. Wij zijn al omkijkend doorgereden en hebben nog een tijdje zitten te kijken hoe de onfortuinlijke maar bleef hoesten tot we ze uit het oog verloren. Of de man zijn "tweede adem" teruggevonden heeft is mij niet geweten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten