Zondag hebben ik en Olivier onze vuurdoop gehad op de volledige afstand. Door een mindere voorbereiding wist ik dat het zwaar zou worden. Daarom op voorhand niet druk gemaakt over tijd of plaats. Enigste doel was “simpel” uitdoen. Maar zo simpel was het niet.Allereerst viel het zwemmen wat tegen. Volledig ingesloten bij de start. Hierdoor heeft het toch zeker 10 min. geduurd voor ik vrij baan kreeg en mijn weg naar voor kon inzetten. Eerste ronde (1900m) ging goed en legde ik nog af aan 1m28/100m, maar toen was het toch even terug op adem komen. Ik leek compleet stil te vallen en daardoor leek de tweede ronde wel eeuwig. Uiteindelijk toch nog aan 1m32/100m kunnen afwerken en een totaal zwemtijd van +/- 57 min.
De wissel ging zoals gewoonlijk bij mij erg traag (6 min), maar dat was ook niet sneller voorzien. De eerste 20 km van het fietsen zijn volledig vlak waardoor ze perfect zijn om in het ritme te komen. Daarna begon de ellende. We kregen een hellingske van 500m aan 15% gem. voorgeschoteld. Uitgerekend aan het begin van dit klimmetje passeren mij 4 fietsers alsof ze de finale aan het rijden zijn van een klassieker. Wat mij op dat moment bezielde, weet ik nu niet meer, maar alle goede voornemens ten spijt trok ik mee ten strijde. Na 500 meter ging de steile klim over in een klim van +/- 16km aan 3,5 % gem. . Even dacht ik gas terug te nemen, maar die mannen bleven doorjagen en deze gek ging vrolijk mee. Na 40 km volgde een afdaling van 8km. Net genoeg om terug op krachten te komen. Volgende beklimming was nog wat zwaarder. +/-18km aan 5,3% gem. . Halverwege deze klim begon mijn lampje te uit te doven. Goed wetende dat ik teveel met mijn krachten gewoekerd had, heb ik mij toen recht gezet en aan een toeristentempo mijn weg verder gezet. Vele atleten haalden mij terug in, maar op dat moment telde alleen het uitdoen van de wedstrijd nog en redden wat er nog te redden viel. Boven op de klim waren er nog 110km te fietsen. Vanaf toen was het geloof in een goede afloop erg klein en ging het blik karakter open.
De afdaling maakte veel goed en op de volgende klim, kwam ik er terug bovenop. Aan mijn tempo dat ik vooraf voor ogen had, kon ik mijn weg vervolgen. Ik haalde zelfs nog twee van mijn kamikazi-fietsmakkers van in het begin in. Blijkbaar hadden ze hun krachten ook een beetje overschat. Vanaf km 115 was het een lange afdaling tot km 160 en de laatste 20 km waren vlak. Ideaal dus om te recupereren. Alleen de wind zat tegen, maar die konden we er nog wel bijnemen. Totaal fietstijd ongeveer 4u38 (+/ 32,4 gem.).
Wissel 2 duurde een 5-tal minuten en toen mochten we aan het laatste gedeelte beginnen.
Door de lange afdaling waren de benen terug in goede staat, waardoor ik bij aanvang van het lopen weinig last had van al mijn zotte kuren van in ’t begin van de dag. Ik liep erg soepel en had echt het gevoel dat ik veel sneller kon. Toch herinnerde ik mij mijn eerste marathon in Eindhoven nog. Hier had ik ook dat goede gevoel en uiteindelijk brak het mij toen heel zuur op (Kurt weet dat nog goed). Ik besloot (wijselijk) niet te versnellen en af te wachten hoe het mij verder zou vergaan. Na 15 km kwam dan HET KWAAD moment. Ik kreeg het Kurt/Angelo -syndroom en werd verplicht zo vlug mogelijk te gaan faxen. Na deze sanitaire stop kwam het gelukkig terug in orde en kon ik aan een goed tempo de marathon uitlopen.
Totaal looptijd 3u44.
Totaal tijd 10u20m29s.
Uiteraard dolgelukkig met deze eindtijd. Halfweg de wedstrijd geloofde ik immers zelf amper nog het einde te halen en vooraf zou ik met beide handen getekend hebben voor een tijd rond de 11 uur. Maar het allerbelangrijkste is dat ik nu ook kan meepraten met de andere IRONMANNEN van ons clubke.
Olivier beëindigde de wedstrijd in 12u 30min. Hij had een (voor zijn doen) heel goede zwemproef afgelegd, maar ging bij het fietsen zoals ik tegen beter weten in door de geluidsmuur. Iets wat hij in tegenstelling tot ik niet meer volledig te boven kwam.
Op karakter heeft hij zich doorheen de wedstrijd gesleept en toch het einde gehaald.
Chapeau!!! Serieus diep gezeten, maar toch teruggevochten en dat voor ene duatleet .
Waarschijnlijk zullen we van hem ook wel een verslagje krijgen.
Tot ziens
Jim
Geen opmerkingen:
Een reactie posten