Vandaag een ritje van 2hr op de mtb gedaan, gewoon de verkavelingen opgezocht en rustig rondgepeddeld. Kwam na een drie kwartier door in Appermans city en maakte mij dadelijk de bedenking dat super Mario ook altijd bergop moet wil hij thuis geraken. Reed richting Genoelselderen met Weekenders van Ozark Henry in mijn oren, met de Oostenbries in mijn rug was het een geweldig gevoel in het open veld daar ergens in Riemst. Toen ik de grens Herderen Genoelselderen overschreed gleed Ozark naadloos over in My Chemical Romance. Niet zozeer het liedje maar wel het dorpje langs de autosnelweg riep nostalgische herinneringen in me op.Daarvoor moet ik teruggaan naar mijn vroege jeugdjaren toen ik elke woensdagnamiddag samen met mijn moeder naar haar geboortedorp reed zodat zij bij haar ouders wat werk kon opknappen. Intussen reed ik op mijn fietsje door de veldwegen de heuvels naar boven sprintend één of ander heroisch duel uitvechtend met één der groten van de wielersport, bergritten winnend in de grote rondes of net voor het peleton als winnaar de streep overschrijdend. Ja het heeft er blijkbaar altijd al ingezeten !
Wat al niet allemaal in een mens zijn hoofd rondspookt tijdens een training. Zo zijn ook de wintersprint, aanpassingen aan het puntensysteem aan mijn brein ontsproten ergens op het jaagpad tussen Genk en Zolder. En het laatste dat in mij opkwam voor ik van de fiets stapte was iets over een tandenborstel die je als vibrator kunt gebruiken maar daarvoor moet ge de Flair kopen. Kom klair met de Flair. Ge ziet, 't was tijd dat de trainingsrit gedaan was.
1 opmerking:
Ik heb dezelfde ervaring zoals je hier beschrijft. Sommigen zien lange trainingen, lopen of fietsen, als louter tijdverlies, maar de beste ingevingen over mijn werk of andere zaken waarmee ik vastzit, heb ik tijdens een training opgedaan. Dat van een gezonde geest in een gezond lichaam ("mens sana in corpere sano") zal toch een grond van waarheid bevatten zeker ...
Een reactie posten