Slakkentempo

Vandaag de zoveelste nieuwe start. Opnieuw stond er een half uurtje lopen op het programma. Met een beetje schrik vertrok ik. Na een paar 100 meters besloot ik het tempo drastisch te laten zakken na een kleine steek in de kuit. Tempo laten zakken is gelijk aan, de schildpaddenpas, een luiaardsprint, kortom een slakkentempo dat ik hier niet durf aan te geven in minuten en seconden.
Het lopen op zich verliep stroef, houterig, krampachtig, het liep eigenlijk van geen meter. Toen ik na 5 kilometer thuis aankwam was er toch een beetje opluchting. Toen Els vroeg of het gegaan had, antwoordde ik : "Ja en neen, maar bovenal ben ik blij dat ik nog eens zonder kleerscheuren thuis geraakt ben". Dat was eigenlijk het enige dat vandaag van belang was.