Gisteren had ik grootse plannen. Een lange trainingsrit van 4hr waarin ik +/- 130km wou afleggen en dan 's avonds richting Terlamen voor de resterende 50km. Jammer maar helaas was er een weerbarstig schoenplaatje dat roet in het eten gooide.
Nadat ik even had moeten stoppen om een grote groep fietsers te laten passeren trok ik mij opnieuw op gang. Eénmaal de snelheid naar mijn goesting pakte ik mijn drinkbus en net toen ik wou drinken schoot mijn rechtervoet uit de pedaal. Met 1 hand aan het stuur en 1 voet die de vrijheid koos duurde het niet lang of daar ging ik dan, richting kern van de aarde. Mijn linker knie kwam vol op de lekkere ruwe beton van het fietspad terecht waarna de rest al even hevig volgde. Even lag ik daar uitgeteld, geen kat te zien. Ik kroop overeind, pakte fiets en drinkbussen van het wegdek. Keek of de fiets nog berijdbaar was en trok dan maar tegen wielertoeristentempo terug richting Vliermaal, onderweg meermaals de tanden op mekaar om de pijn te verbijten.
De diagnose na verzorging. Wat schaafwonden en een linkerknie die helemaal open ligt en vol geraakt is en dus pijn doet bij het kracht zetten. Ik vrees dat dit het einde van seizoen 2010 zal zijn. Zeker geen Sterke Peer en over Almere zullen we maar zwijgen zeker.
Hij die zijn wonden likt groet u!
1 opmerking:
Amai, das wel echt pech hebben! Verzorg je maar goed!
Vladka
Een reactie posten