Bij ons in het dialect ook een “brik” genoemd. Een baksteen voor de slechte verstaanders. Maar ook de naam van een looptraining direct na het fietsen. Een T (transition) Run zoals ik ze ook als eens noem.
Na een goede vierdaagse die vrijdag begon met een 20K run, zaterdag werd voortgezet met een ritje van 160K op de fiets. Zondag dan 100K in 3 uur bij mekaar gereden in de stromende regen, bij momenten toch en maandag dan die 4 daagse afgesloten met een half marathonnetje.
Zoals ge hem wel voelt komen was dinsdag het vat af, de benen kapot zodat losrijden eigenlijk de enige optie was die dag, alhoewel de wind die mening niet echt deelde.
Vandaag waande ik mij dan terug op een Canarisch eiland. Warm, veel wind en slechte benen. Toch voor de eerste 70K op de fiets, daarna ging het iets beter. Zou het dan toch aan de Squeezy liggen die ik in het tweede deel gebruikte ?
Enfin, na 120K gestreden te hebben tegen de wind trommelde ik Jarno op uit zijn zetel om als waterdrager van dienst te zijn tijdens mijn “brick run”. Ik had een km of 10 op het programma staan en geef mezelf een score van 8/10 achteraf. Echt goed tempo kunnen lopen zonder forceren. En dit na pas enkele van die “brikken” gedaan te hebben. Ik wist dat ik dat meer moest doen !
Er is trouwens wel wat reactie gekomen op mijn blog over gedrevenheid, maar meer persoonlijk en te lang gerekt om als comment te gebruiken. Eén ding kan ik er wel over zeggen. De schrijver uitte dezelfde vrees die ik ook had, dat we binnen enkele jaren met een club gaan zitten met misschien wel een uitstekende jeugdwerking maar waar bij de volwassenen er nog enkele aan triatlon doen en de grote hoop uit aan het bollen is als passief lid.
Slaap ze en droomt er nie van hé (waar heb ik dat nog gelezen ?)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten