Trainen in St-Tropez Dag 5

Het weer en ook de voorspellingen zagen er beter uit voor onze voorlaatste dag.  Er stond een zonnetje boven het grootste deel van de Cote D'Azur en dus besloten Kurt, Denis en ikzelf met het busje richting Nice te rijden om daar het parcours van de IM te gaan verkennen waar we op 27 juni gaan deelnemen.  We hadden een plannetje van de omloop maar hoopten toch stilletjes dat er nog een paar pijlen zouden staan al waren het er maar een paar van het jaar voordien.

Tegen 11u30 waren we ginder startensklaar.  De zon scheen dus geen beenstukken aan en een regenjas meenemen leek ons ook overbodig.  Vermits  ons busje op 750m hoogte stond en we pas op het parcours aanpikten op het hoogste punt van 1100m moesten we nog eerst een colletje van 5Km over om het hoogteverschil te overbruggen.  Zo waren we goed opgewarmd om enkele kilometers verder hoera, hoera de eerst Ironman M op de grond te zien.  Parcours was dus uitpijld zelfs met zeer recente pijlen.  Geen probleem om het te volgen.  Omdat we op het hoogste punt zaten liep het eerste stuk zacht bergaf en het duurde toch even eer we terug aan het klimmen waren.  Het weer op deze hoogte was dan weer een ander paar mouwen.  Het was er koud, een graad of 5, dus frisjes voor de kledij die we aanhadden. Er kwam nog 1 "lange" klim van een km of 6 en een kort klimmetje van 2km eer we aan de lange afdaling konden beginnen. De afdaling van 30km is vooral een bijtrapafdaling en zeker niet technisch.  Het stuk weg van en naar Nice hebben we niet gedaan.  Eerste hindernis als je vanuit de wissel in Nice 20km heb gefietst is een zeer steil stukje van een dikke 500m met  stukken tot 15%.  Kort maar krachtig en de uitloper is een wat makkelijker klimmetje om dan over te gaan in een lang stuk zeer licht heuvelend waar je de snelheid goed boven de 3Okm/u kan houden voordat je kan beginnen aan het moeilijkste stuk de klim van 20km van de Col de L'ecre.  Het is een klim in 3 stukken.  Eerste stuk is vrij makkelijk.  Dan volgt het 2de stuk met vooral een paar wat steilere kilometers om vervolgens na wat vlak en beetje bergaf over te gaan in deel 3 van 6.5km met een gemiddelde stijging van 6.5%.  Boven was het weer aardig koud zeker na de zon die we beneden gehad hadden en op de koop toe begon het te regenen.  Hard te regenen, heel hard te regenen.  Miljaar 't zal toch niet waar zijn zeker.  Jawel het was waar.  Op dat moment waren we 15km van het busje verwijderd en half verkleund begonnen we na een tijdje aan de afdaling van ons "opwarmcolletje"  Bibberend, verstijfd van kop tot teen, doornat stapten we houterig van onze fietsen en als een Parkinsonpatient hebben we ons omgekleed.  Een brasserietje opgezocht voor een warme chocomelk waarna we toch een beetje op temperatuur kwamen.

Uiteindelijk fietsten we 148km met 2500 hoogtemeters.

Ben in alle geval blij dat ik het parcours verkend heb en ik mag wel zeggen dat het mij "makkelijker" uitvalt dan ik verwacht had.  Het is en blijft natuurlijk 180km maar ik had iets meer klimwerk verwacht.  Daarom nu ook mijn twijfel om misschien toch op mijn tijdritfiets deel te nemen.  Enfin, ik hou het voorlopig nog in beraad.

Dag 5 : BIKE