Op zoek

Op zoek naar wat er precies scheelt met mijn lichaam.  Tis niet alleen die achillespees, veelal, algehele malaise en dan vooral bij het lopen.  Lopen is niet meer plezant en gaat altijd maar moeizamer en moeizamer, zonder nog maar te praten van allerlei pijntjes groot of klein die maar meer en meer op de proppen komen.

Wat scheelt er? Ik had ergens iets gelezen een paar weken geleden, vraag me niet meer waar, maar dat was blijven hangen?  Het kwam er op neer dat een lichaam dat verkeerd in evenwicht is op den duur niet meer kan presteren zonder gekwetst te geraken.  Je compenseert en compenseert maar op een bepaald moment geraakt dat op en dan is het, over en out. 1 kant van je lichaam speelt eigenlijk de baas.  In mijn geval is dat niet moeilijk, dat is de rechterkant.  Alles is gericht op rechts want die moet links compenseren.  In de beginjaren na mijn ongeluk liep ik of ik nergens last van ondervond maar jaren later loop ik steeds moeilijker en moeilijker.

Met die dingen in mijn achterhoofd trok ik naar Hasselt naar "De Sporter"  Ik legde uit wat mijn problemen waren maar verzweeg wat ik hierboven verteld heb.  Geloof het of niet maar die man vertelde mij ongeveer hetzelfde.  Mijn lichaam is door de jaren heen gefixeerd geraakt op dat rechterbeen met gevolg, links bleef letterlijk links liggen.  Vandaar ook dat rechts een corectie nodig had en niet links, klinkt raar want je denkt, het zit em links, wat logisch lijkt.  Men werkt er met zooltjes en na een paar pogingen voelde ik zelf, wonderwel dat er verbetering was en ik voelde de druk op mijn achillespees verminderen.
Het klikte met die man, ik had er een goed gevoel bij, en ook dat speelt mee, en met hetgeen ik al wist en hetgeen hij daar nog bovenop vertelde wil ik dit zeker proberen.

Kijk, we gaan niet te vroeg victorie kraaien maar wie niet waagt, probeert, niet wint.  Dit probleem moet opgelost geraken of Klagenfurt wordt mijn afscheid, als ik ginder al geraak, zo simpel is het. Niemand weet met hoeveel pijn ik de afgelopen jaren heb getraind omwille van dit slechte evenwicht. Ik sta er soms nog versteld van dat ik dan ook nog redelijk presteerde.  Op die manier kan het niet meer verder, dus hopelijk lukt het en zijn we vertrokken voor nog vele jaren "pijnvrij" lopen.

Scholenveldloop

Gisteren mochten, zeg maar, moesten de leerlingen van Kortessem, tijdens de lesuren trouwens, hun scholenveldloop afwerken.  Jarno zijn verhaal kan je hier lezen.

Maar ook onze Jelle mocht voor de eerste keer naar de veldloop.  Eerder die week hadden we hem nieuwe loopschoenen gekocht, of zoals hij dat noemde "echte loopschoenen".  Daar moest natuurlijk flink mee geoefend worden en als Jelle dat doet wordt de fiets erbij gehaald, een elastiek met nummer op en jazeker, de badmuts en het zwembrilletje.

Bij gebrek aan water wordt er wat met de armen gezwaaid en dan de fiets op voor een paar rondjes op het gazon waarna na een snelle wissel het looponderdeel wordt afgewerkt.  Toen ik na een tijdje ging kijken zat hij op het gras met zijn badmuts en zwembril op.  Ik vroeg :"Wa scheelt er?" "Ik moet nog effe wachten want het is nog niet mijn beurt op te zwemmen" : zei hij!!!

Enfin gisteren mocht hij dan eindelijk echt gaan lopen met zijn nieuwe schoenen aan.  400m waarvan ze de laatste 100m er echt voor mochten gaan.  Na een filnke spurt mocht hij als 2de op het podium.  En fier op zijn medaille, die hij dan ook de rest van de dag aan iedereen die het wilde, of misschien zelfs niet wilde weten liet zien.

Foto's hier en een filmpje hieronder

Nummer 10 voor de Challenge

Voor wie volgend jaar in het najaar zin heeft in een volledige triatlon, zonder Ironman label maar met Challenge label kan op 18 september 2011 naar Engeland. Meer bepaald Henley -on- Thames in Oxfordshire. Het zwemmen is op de wereldberoemde Royal Regatta Rowing Course. Het fietsen zal vrij pittig zijn met 2100 hoogtemeters en lopen doe je voor een stuk langs de Thames. Bij deze zal de Challenge familie nu 10 wedstrijden op haar programma hebben staan.

Meer info, klik hier

Ploegentriatlon Oupeye

Rond 12u reed ik gisteren met de fiets naar Oupeye.  Het leek me de ideale opwarming.  Een kleine 30km later kwam aan het zwembad in Oupeye aan. De startnummers werden afgehaald en de ploegen bespraken nogmaals hun taktieken.  Ikzelf zat in ploeg 2 samen met Roel en onze 3 oudste jeugdleden, "Mitchel", Jasper en Mats.  Plan was om bij het zwemmen rond de 1'40/100 rond te draaien.  In't fietsen zouden Roel en ikzelf de eerste en laatste ronde voor onze rekening nemen, terwijl de youngsters in ronde 2en 3 mee zouden ronddraaien.  In het lopen zouden we dan zien welk tempo ideaal was om samen over de finish te lopen. That was the plan. 

Onze andere ploeg stond met podiumambities aan de start met een nogal grote voorkeur voor plaats 1.

Beide ploegen startten in dezelfde reeks en met nog 50m te gaan voor de jeugdploeg zag ik de andere al naar buiten lopen.  Toen wij in de wissel kwamen waren ze al weg.  Al gauw kwamen we in formatie en zoals afgesproken deden Roel en ikzelf het kopwerk zodat de anderen nog effe op adem konden komen.  Daarna draaide iedereen mooi mee rond.  Enkel het bochtenwerk liet nog al eens te wensen over, maar alles bij mekaar ging het zeer goed.

In't lopen kreeg Michel het al vrij snel moeilijk maar we pasten het tempo aan en met af en toe een duwtje konden we de laatste 200m nog voluit spurten.  Plaats 15 op 38 was voor ons het resultaat.  Ik denk dat dit voor de jeugd een zeer goed resultaat is, want bij momenten zaten ze toch op de limiet.  In elk geval, ik heb mij goed geamuseerd en ik hoop zij ook.

Ploeg 1 maakte hun ambitie van podiumkandidaat meer dan waar want ETL schoot bij zijn eerste deelname in Oupeye direct in de roos.  Een mooie overwinning voor Mario, Koen, Wim, Jonathan en Olivier.  Proficiat mannen.

Hier en hier vind je nog enkele foto's met dank aan Willy

Is't eten nog nie gereed!

We hadden het er vorige week nog over, hoe eten en drinken de pro's tijdens een Ironman triatlon. Wel in mijn zoektocht op het net ben ik op dit gebotst.  Michael Lavato geeft zeer goede uitleg bij hetgeen hij tijdens een wedstrijd naar binnen werkt.  En ja, ge moet kunnen tellen :-)

Klik HIER voor het filmpje

Hawaï

Nog 23 dagen tot de triatlon der triatlons, IM Hawaï.  Wie zal er dit jaar zegevieren.  Heb er hierlangs een enquete van gemaakt en geef nu effe uitleg bij degene die ik in aanmerking zie komen voor de overwinning. 

Craig Alexander : winnaar van de voorbije 2 edities en ook dit jaar weer in topvorm.  Hij doet geen enkele IM ter voorbereiding enkel 70.3 races.  Is dus fris en speelt het altijd heel taktisch omdat er slechts weinigen zo'n snelle marathon als hij kunnen lopen op The Big island.

Andreas Raelart : één van de broertjes.  Hij die in Frankfurt iedereen zo naar huis reed tijdens het fietsen maar toch nog genoeg in huis had om tijdens de marathon stand te houden. Liep vorig jaar lang zij aan zij met Alexander en is dit jaar weer iets sterker geworden dus...

Chris Lieto : he's my man, hij kan en durft wegfietsen, net als vorig jaar en deze keer misschien toch net genoeg overhouden voor de overwinning ?

Rasmus Henning : haalde zwaar uit in Roth en is volgens mij één van de enigen die Alexander aan kan in het lopen.

Marino Vanhoenacker : waarom Bink niet, als hij in Hawaï uit zijn benen kan schudden wat hij dit jaar klaar flikkerde in Klagenfurt, then he's the one.

Eneko Llanos : samen met de Rasmus klaar om Alexander van zijn troon te stoten?  Maar het zit hem al te dikwijls tegen in Hawaï

Chris McCormack : misschien hij nog een keertje, hoewel zijn motor de laatste tijd te vaak sputtert tijdens het lopen, you never know with Macca

2 great days of training

Vrijdag en zaterdag nog eens 2 dagen goed en leuk kunnen trainen.

Vrijdagavond hadden we onze wekelijkse afspraak in de Sportoase.  Meestal zwem ik dan in de voeten van Mario en Koen.  Het was nu niet echt anders.  8x400 stond er op het programma met vertrek om de 6'30.  Koen nam de eerste 4 voor zijn rekening, Mario de nummers 5-6-7.  het moet niet gezegd dat na een trage start, de eerste in 5'50 (traag noemen ze dat) het steeds sneller ging met meermaals tijden rond de 5'30.  De laatste was dan voor mij omdat de anderen de bedoeling hadden het wat rustiger aan te doen. Bij het eerste keerpunt zag ik dat Koen wel erg ver achter lag.  Ik dacht, dit is mijn kans, die ga ik eens bij zijn ... hebben.  Ze kwamen nog terug tot in mijn voeten maar ik klokte af op 5'25.  ... en kon een glimlach niet verbergen!!!

Zaterdag hadden we dan afspraak met de club om een fietsritje te maken.  Om 9u vertrokken met 9 bij Tim en via Mal, Millen, Riemst, Vroenhoven, Lananken naar Maasmechelen gereden en van daar op Zutendaal om via Munster, Spurk, Hoeselt terug naar huis te gaan.  Het tempo werd goed strak gehouden en iedereen deed zijn deel van het werk, hetgeen het dan ook eens zo plezant maakt . Zeker toen we gingen ronddraaien en het tempo een ietsjes omhoog ging.  Voor herhaling vatbaar deze ritjes. De cijfertjes nog, een goeie 86km had ik in 2hr40.

TRI-BLOG STEFAN: Loopschoen zonder hakje

TRI-BLOG STEFAN: Loopschoen zonder hakje: "Wetenschappers van de Twentse revalidatiekliniek hebben een hardloopschoen ontwikkeld zonder hak 'de Heelless'. Hierdoor zou de loper meer ..."

Het is zo een beetje het principe dat het merk "Newton" gebruikt bij zijn laatste schoenontwikkelingen.  Ook zij hebben een schoen gemaakt waar je mee op de voorvoet MOET lopen.  Bekijk  hier een filmpje.

Cat

"Cat" is de roepnaam van Catriona Morrison.  Voor de mensen die triatlon niet zo kort op de voet volgen, Morrisson is de winnares van Ironman Lanzarote van dit jaar.  Op zich niets speciaals, behalve als je weet dat toen ze aan de leiding reed  40' verloor door een gebroken ketting en pas op 3km van de eindmeet de leiding terug kon overnemen.

Cat won dus Lanza en afgelopen weekend won ze in haar eigen streek ook nog het WK duatlon korte afstand.  Sterk nummer zou ik zeggen.

Morissons volgende halte ligt op The Big Island, inderdaad, binnen een dikke maand staat ze aan de start van IM Hawaï

excentrische oefeningen

Had er nog nooit van gehoord. maar toen ik tegen Mario zei dat ik terug wat meer last had van de A-pees sinds ik aan het lopen was, kwam het woord excentrische oefeningen naar boven.

Dus ikke effe googlen en inderdaad, het lijken de aangewezen oefeningen om het kwaad tegen te gaan.  We gaan er dan ook aan beginnen.  Er zijn al enkele studies gedaan over het onderwerp en aangewezen is de oefeningen 12 weken lang te doen, 2x/dag, 3 reeksen van 15.

Uitleg over deze oefeningen vind je hier

Vakantie

Voila, ook mijn verlof zit er bijna op.  Maandag begint terug de werkweek. Na de opgave in Almere eigenlijk niet zo heel veel gedaan.  Proberen dat dagelijkse trainingsregime terug te kweken maar met allerlei karweitjes en uitstapjes op het programma, niet altijd gemakkelijk.  Komt daar nog bij dat de zwembaden in de buurt hun deuren dicht hielden deze week zodat we naar Genk moesten uitwijken. Goed om te zwemmen ginder maar je bent een hele avond kwijt.

Slechts 1 wedstrijd staat er nog op het programma, de ploegentriatlon in Oupeye. Samen met Mario, Tim, Koen en Olivier zullen we binnen 2 weken net over de taalgrens nog eens het beste van onszelf gaan geven. 

En daarna, neen, ga niet rusten maar gewoon rustig blijven verder trainen zodat de conditie niet te ver terugvalt. Nen ouwe mens moet bezig blijven hé :-)