Vandaag al voor de ???? keer zltc trainingsdag. Dit maal onder een “brandende” zon.Vanmorgen in Millen 1600m non stop in 24’03. 1 keer gedubbeld door de Makreel en Free Willy en toen de voeten in.
Het zwaartepunt van de dag was zeker de door Mario uitgestippelde fietstraining. Niet alleen het parcours maar ook het tempo maakten deze training voor sommigen een harde dobber. De ene klim was nog niet verteerd of de volgende was al daar en al gauw zag ik dat er bergop maar weinig waren die het erop waagden om tot boven effe door te trekken. Misschien toch wat schrik van wat nog komen moest of op het einde genoeg gehad van wat al gekomen was. Spijtig van de val van de Mauermaker maar hij likt nu zijn wonden en zegt dat het wel goed zal komen. Tim nam het laatste stuk voor zijn rekening en zorgde er voor dat we na exact 3hr en 94.5K in Bilzen aankwamen.
Een dikke 5’ later waren we al op pad voor onze 3 rondjes lopen van 3.5K. Ik liet de groep gaan en liep op eigen tempo, op het einde nog samen met Marc M. die zich probeerde te sparen voor een stratenloop in “Loon” morgen. Na 50’ was ook het laatste onderdeel van deze trainingsdag voor mij geleden en kon de douche de vermoeidheid en het zweet afspoelen waarna de spaghetti een kortstondige verzadigdheid gaf. Want 2hr later kwam de honger weer opzetten en moest de maag weer gevuld worden. Misschien seffes nog iets eten om ook de volgende hongeraanval te stoppen, want morgen …
…. Is er weer zo één van die trainingsdagen.
3 opmerkingen:
Het fietsparcours was zwaar, maar zeker de moeite.
Met amper 900 fietskilometers in de benen, en dan nog op vlakke wegen met gemiddeldes die nauwelijks boven de 30 uitkwamen, was deze rit bij momenten wel afzien. Ook het gevoel om zo eraf gereden te worden, was eigenlijk nieuw voor mij. Moet er wel bij vertellen dat ik op de traditionele rit van 60 km had gerekend en daarom geen eten en alleen water bij had, zodat op het einde het licht nog extra snel uitging.
Na mijn tweede rugoperatie op anderhalf jaar tijd, is het écht terug van nul (gevoelsmatig zelfs eronder) beginnen, en dat valt heel hard tegen, zeker als je vergelijkt met het niveau waar je vandaan komt.
Maar ... we werken, voor de zoveelste keer, aan een "come-back", zij het een beperkte. Geen wedstrijden meer, maar zonder zwemmen, lopen en fietsen door het leven gaan, zie ik ook niet zitten. Is dit eigenlijk nog normaal?
Ik vraag mij soms ook af, wat als ik "ooit" stop met deze sport ? Ik zou er ook niet zonder kunnen, anders had ik al lang Maarten zijn pijp terug gegeven.
Was inderdaad een zware trainingsdag. Maar de fietsrit was volgens mij toch beter zo als andere jaren.
Ik dacht dat ik slecht was bij het lopen, maar blijkbaar waren er meer die over hun toeren gegaan waren. Slechts weinigen hebben de vooropgestelde 3 rondjes gelopen.
Allé mannen, volgende keer een beetje meer karakter tonen hé. Af en toe eens doodgaan op training maakt u ook sterker!
Een reactie posten