Almere bis

Nog een paar linkskes

Hier kan je een paar foto's vinden met de nodige commentaar erbij

De GPS gegevens

Het zwemmen klik hier en voor het fietsen klik hier

Norbert over zijn brug te ver vind je hier en Ironmac over zijn game over lees je hier

Almere

In full distance of Ironman triatlons heb je zowel het fysieke als het mentale aspect dat op punt moet staan.  Door een zeer gebrekkige voorbereiding (A-pees + val) stond ik zeker niet fysiek paraat voor deze opdracht.  Heb nog effe de cijfertjes opgesnord van de laatste 9 weken, die van sedert Nice dus en die zien er echt erbarmmelijk uit.  Here we go :

Swim : 44K - 4.8/week
Bike : 1224K - 136/week
Run : 14.3K - 1.59/week

Als het fysieke aspect het laat afweten gaat het op het mentale vlak zeker niet beter. Ik vroeg me meermaals af wat ik ginder eigenlijk ging doen, zou ik wel starten. Uiteindelijk stond ik aan de start maar meer omdat ik toch mijn inschrijvingsgeld niet terug kreeg dan om ginder iets te presteren.  Op voorhand had ik reeds uitgemaakt dat zwemmen en fietsen wel zou gaan en dan ... een groot vraagteken.  We zouden wel zien.  Ik weet het, dat is een verkeerde ingesteldheid maar gezien de omstandigheden, was het toch al iets om ginder al maar van start te gaan.

Donderdagavond kwamen we met de mobilhome aan in een kletsnat Almere. Het waterniveau van het Gooimeer steeg in 1 nacht maar liefst 40cm. Het fietsenpark dat zich op een weide bevond stond letterlijk voor de helft onder water.  Met man en macht werd er gewerkt om dat overtollige water weg te krijgen, hetgeen me niet makkelijk lijkt vermits die mensen onder zeeniveau wonen, waar moet dat dan heen ???

Vrijdag nummer afgehaald en een beetje gesocialised en goed gegeten want het regende toch maar.

Zaterdag dan zonder stress naar de start.  Stelde me op ergens rond de 3de startrij uiterst rechts zodat ik een vrije doorgang had naar de eerste boei.  Ronde 1 verliep goed +/- 1100m en dan moesten we het Gooimeer dwarsen richting Almere haven.  Waren er in Nice nog golfjes, dan kon je hier spreken van al iets meer golf, maar we hadden wind in de rug en na 1u02'55" (zelf geklokt) zette ik voet aan land.

De wisseltent in, koerstrui aan, armstukken, windbreker want het regende al weer en dan door die kletsnatte wei richting fiets voor 3 ronden van 60km.  Ronde 1 verliep goed en ik ging mee met een paar man die er een redelijk tempo op nahielden.  Na de coachingzone en extra bevoorrading op het einde van elke ronde raakte ik ze kwijt maar niet getreurd, er kwam nog wel wat meer snel volk achterop. Tot we in een onweer terecht kwamen, regen, wind, hagel, bliksem.  Alles erop en eraan. Na een goeie 100km voelde ik dat ik al best wat krachten verbruikt (verspild) had.  Ook mijn rug deed pijn, mijn knie zeurde als ik recht op de pedalen ging staan.  Ik besloot toch het fietsen uit te doen (5u32) en slenterde dan maar door de laatste ronde waarin weer regen en onweer de atleten teisterden.

Leeg was ik na het fietsen, zeker geen optie om zo aan het lopen te beginnen.  Nochthans hetzelfde voedingsschema van altijd aangehouden maar blijkbaar werkte dat niet.
Neen niet telkeurgesteld want ik had hier zeker geen zin in een marathon van +5u.
Chapeau voor de mensen die het wel haalden.  Schellens zijn allerlaatste meters van zijn  triatloncarriere zien afleggen.  Een schitterend debuut van Dirk "The Bull" Bullen gezien (op kop in't fietsen en 8ste algemeen).  Werner en de "Voeze"een nieuw PR zien neerzetten, en gezien hoe kanaalzwemmer JP zijn allereerste volledige op de kaart gezet heeft. Verder fun gehad en veel leuke babbels, meer moet dat eigenlijk niet zijn.  En dat finish T-shirt, fel oranje van kleur had ik toch nooit aangedaan (maar toch graag gehad), ... maar ik kom hier zeker nog ne keer terug om de finish te halen.

De gouden 3-hoek deed het niet bijster goed in Flevoland.  Ikzelf dus opgave, Norbert, opgave wegens geblokkeerde rug, Marc opgave na 18km lopen wegens rugklachten.

Daarom in de toekomst misschien beter 1x alles geven in een ironman en dan de rest van het seizoen wat korter werk en het lichaam voldoende laten recupereren.  Ge ziet, ge zijt nooit te oud om te leren.

Wela Ka Hao

Wela Ka Hao is een Hawaiaanse spreuk die zoveel wil zeggen als, Just do it (waar haalde Nike zijn inspiratie ?).  Dat is ook zowat de opdracht voor aanstaande zaterdag in Almere.  Na 2 maanden op de suggeltoer, sta ik zaterdag misschien tegen beter weten in toch aan de start van de Long distance in Almere.

Met amper iets van trainingskilometers in de benen ga ik toch een poging doen.  We zullen wel zien waar het schip strand!

Dus zaterdagmorgen half 8 zal ik het zilte nat induiken voor 3.8km zwemmen waarna we hopelijk op de fiets gespaard blijven van wind en regen tijdens de 180km lange rit en aan de marathon ... daar denk ik nu nog even niet aan ...

Aloha

Beloning

Het bewijs dat hard werk en trainen, luisteren naar de trainers, wordt beloond werd vandaag bewaarheid in de zwemloop in Bilzen.  Een jaar lang trainde Jarno onder zwemcoach Koen, en met resultaat.  Onze zwemcoach mag best wel fier zijn.  Kwam Jarno op eerdere zwemlopen nog als 6de of 7de uit het water, de laatste weken heeft hij een grote stap voorwaarts gezet want vandaag kwamen Maarten en hij als eerste uit het zwembad gekropen.  Voor ons misschien niet echt een verrassing maar toch, we zijn dat niet gewoon.  Op het toch vrij zware loopparcours deed hij dan wat hij moest doen, inhouden als het vals plat bergop ging en uithalen als het lichtjes bergaf ging.  2" na Maarten kwam Jarno over de streep als 2de.  De 2 vrienden vonden het fantastisch en was het omgekeerd geweest hadden ze het mekaar ook gegund. Dit resultaat is het gevolg van goed begeleid trainen. Daarom ook dat we de overstap gemaakt hebben vorig jaar.  En wat dacht ge , natuurlijk hebben we er gene spijt van!!!!

Laat hij die fier is nog effe genieten, ik groet u!

Squeezy met tomaat

Squeezy heeft een nieuwe smaak aan zijn gamma van gels toegevoegd.  Neen geen kiwi, of meloen of andere tropische of inlandse fruitsmaken maar eentje met tomaat.  Misschien speciaal gemaakt voor atleten die voor een wedstrijd nog eens rap een frietje durven steken!

Healing

Intussen is het een week geleden dat ik in Diepenbeek aan de oevers van den Demer de Limburgse grond van wat dichterbij heb bekeken. Gevolg, knie zwaar geraakt en voor de rest de gebruikelijke schaafwonden.  Deze laatsten herstellen prima en zijn zo goed als genezen.  Maar het knietje heeft wat meer tijd nodig om te herstellen. 
Vorige week donderdag een eerste maal terug op de fiets gekropen.  Ging niet goed, de wonde trok langs alle kanten en ik kon geen druk, kracht zetten op mijn knie.  Gisteren dan poging nummer 2 en er was al meer beterschap.  De wonde is wel nog niet genezen en dat zal nog wel een paar dagen, misschien zelfs een week duren maar de knie reageerde toch al iets beter.  Kon tenminste al terug op de pedalen staan, wel nog niet met volle kracht maar ook dat zal één dezer dagen wel in orde komen.

Een mens moet geduld hebben zeggen ze.  En dat heb ik blijkbaar niet want volgens Els  zou ik al moeten genezen zijn voordat ik gevallen ben".  Nu, als dat effe kon!

Foto 1 : Pas gebeurt - Foto 2 : na 3 dagen - Foto 3 : na 1 week

Sterke Peren en Perinnen

Man, man man, zelden triatlon en een volksfeest zo zien samengaan.  Zaterdag in Wuustwezel, city van "De Marc Herremans en De Marc De Ren", was het voor de 4de keer Sterke Peer triatlon.  Triatlon zoals we dat graag zien, snoeihard in de voorste regionen maar ook de super de superste amateur komt en mag er aan bod komen.  Ook veul schoon en bekend volk gezien, de mensen van "Thuis" nie zo schoon maar toch bekend, Tom Van Hooste (dacht dat die gestopt was, maar verdomme die liep nog henneg snel) en last but not least, waarbij al het vorige vervalt, Saartje Vandendriessche.

Twas voor mij vooral voor de sfeer te doen, een beetje supporteren en wat verbroederen met Ironmac en een zekere Spencer. 

Maar eerst was er nog de kidsrun.  Jarno en Jelle geraakten nog net ingeschreven voordat het spel volzet was.  Maarten liep dan maar met Jelle mee, ze vonden het alledrie schitterend.

Mario was nog eens "Supermario" tussen al het jonge geweld in en toen de nacht viel en de kids moe waren keerden we gelukkig en voldaan terug richting De Limburg met in het achterhoofd :"Hier komen we terug volgend jaar".

Meer foto's over dit triatlon hoogfeest vind je hier

Zwemmen Schotsman Triatlon

En dan denkt ge dat ge rechtdoor zwemt.

Klik hier om mijn zwemmen van afgelopen zaterdag eens ne keer te bezichtigen.

Bekijk ook nog het fietsen en het lopen

Fin du Saison

Gisteren had ik grootse plannen.  Een lange trainingsrit van 4hr waarin ik +/- 130km wou afleggen en dan 's avonds richting Terlamen voor de resterende 50km.  Jammer maar helaas was er een weerbarstig schoenplaatje dat roet in het eten gooide.

Nadat ik even had moeten stoppen om een grote groep fietsers te laten passeren trok ik mij opnieuw op gang.  Eénmaal de snelheid naar mijn goesting pakte ik mijn drinkbus en net toen ik wou drinken schoot mijn rechtervoet uit de pedaal.  Met 1 hand aan het stuur en 1 voet die de vrijheid koos duurde het niet lang of daar ging ik dan, richting kern van de aarde.  Mijn linker knie kwam vol op de lekkere ruwe beton van het fietspad terecht waarna de rest al even hevig volgde.  Even lag ik daar uitgeteld, geen kat te zien.  Ik kroop overeind, pakte fiets en drinkbussen van het wegdek.  Keek of de fiets nog berijdbaar was en trok dan maar tegen wielertoeristentempo terug richting Vliermaal, onderweg meermaals de tanden op mekaar om de pijn te verbijten.

De diagnose na verzorging.  Wat schaafwonden en een linkerknie die helemaal open ligt en vol geraakt is en dus pijn doet bij het kracht zetten.  Ik vrees dat dit het einde van seizoen 2010 zal zijn.  Zeker geen Sterke Peer en over Almere zullen we maar zwijgen zeker.

Hij die zijn wonden likt groet u!

Schotsman Triatlon

Afgelopen zaterdag vanuit een warm Vliermaal 25° naar een koud en nat Zeeland gereden (17° en regen).  In eerste instantie gewoon om met Jarno mee te gaan die er zijn eerste open water zwem zou doen in een triatlon maar bij nader inzien had ik toch maar mijn TT bike meegenomen om aan de sprintafstand deel te nemen.  Nu, ik had er echt zin in maar de regen en de koude brachten die goesting tot onder 0.  Na effe twijfelen toch maar ingeschreven en wonder o wonder de hemel klaarde op een 15' voor start. 

500m zwemmen - 20 fietsen (niet stayeren) - 5km lopen was de opdracht.  Dit alles onder voorbehoud dat mijn A-pees het hield natuurlijk.

Bij het in het water gaan trap ik op een steen, gevolg snee onder de bal van de dikke teen. Op zich niet zo erg maar wel de ganse wedstrijd en de dagen erna last van gehad.  En dat nog boven op het feit dat het alweer zoutwater was om in te zwemmen.  Zwemmen ging goed en éénmaal op de fiets kon ik verschillende atleten inhalen maar voelde toch dat dat beetje extra er niet in zat. Maar met 38.3 gemiddeld kon ik wel leven. 

Tijdens de eerste meters van het lopen enkele felle steken in de pees maar voor de rest van de wedstrijd hield ze het gelukkig. Sedert Nice eigenlijk niet meer gelopen dus had ik op voorhand 4'30/km in gedachten.  uiteindelijk werd het 4'24 over de 5.4km die voor een groot deel door het bos liep. Dat was wel fijn alhoewel ik mij soms af vroeg of ik nog wel op het parcours zat.

Plaats 11 en 2de H40 alhoewel de vriendelijke mensen van de organisatie mij ingedeeld hadden in de cat. H20. Die zullen op het uiterlijk afgegaan zijn zeker :-)

Foto's staan in fotoalbum met dank aan Helen.

2 dagen aan't zeetje

Maandagavond reed ik richting Belgische Kust, meer bepaald Bredene.  Hometown van Norbert om er samen met hem 2 dagen te trainen..  Tis wel triestig op de Belgische snelwegen dat je geen 100km kan rijden zonder in één of andere file terecht te komen, en dan was er nog niet eens druk verkeer. 

Dinsdag stond een lange rit op het programma.  We reden langs vaarten en kanalen richting het Ijzerbekken al waar WOI zich voor onze ogen afspeelden.  De Dodengang, de 2de Atlantic Wall, de Ijzertoren.  Meteen ook het stokpaardje van Norbert, dus weet ik nu intussen ook bijna elke bunker liggen in Bredene en omstreken.  150km stond op de teller toen we de benen onder tafel staken.  Het mag gezegd, honger geleden heb ik ginder niet!

Woensdag was dan mijn vuurdoop in de PIT van Bredene.  Het zal wel een raar gezicht geweest zijn, 2 venten in hun neopreenpak op een fiets richting zwemlocatie. Maar blijkbaar is dit the way they do it there dus ...

Het water was lekker behalve de zoutsmaak viel mij wat tegen.  De wind zorgde voor de nodige licht deining maar toch was het er fijn zwemmen.  Toen ik achteraf  zei dat er veel aalscholvers zaten op de steigers waar ik achter door was gezwommen, vroeg Norbert mij of ze me niet aangevallen hadden.  Dat had'm ook wel wa vroeger kunnen zeggen :-) Het rondje dat ik door naar een aantal boeien te zwemmen en te ronden zwom zou 2500m  moeten geweest zijn.

Na het ontbijt nog effe gewacht tot het weer wat opentrok en toen door de vlakke polders, draaien en keren in de wind.  70km hadden we alvorens we naar het Bos van De Haan gingen om er nog een looptrainingske te doen.  Ik hield het op 1 rondje van 3.6km om mijn pees (was eerste looptraining sinds achillespeeskwetsure) te sparen terwijl Norbert er nog eentje bij deed.

De 2dagen vlogen dus voorbij en het was al weer tijd om afscheid te nemen. Maar niet voor lang, volgende week Sterke Peer en 2 weken later Almere.  We'll meet again my friend(s).

Schitterend dat een mens dit kan doen, nieuwe mensen leren kennen die even bezeten zijn van de triatlonsport en dan een vriendenkring uitbouwen.  Volgend jaar gaan we trouwens 10 dagen trainen op Lanzarote samen met Ironmac, Norbert en Werner.  Deze laatste ken ik nog niet maar ook dat zal wel snel in orde komen.

In elk geval, Norbert, Ginette en Niki, bedankt voor de goede zorgen die 2 dagen en voor het fijne trainen.  Zekers voor herhaling vatbaar! Lees hier wat Norbert er van vond.

Er zijn nog meer foto's te vinden in het fotoalbum

En maar bloggen

Ook Stefan Biesmans blogt er tegenwoordig op los. Ik heb de link naar zijn blog rechts bij "links around the world" gezet maar zijt ge te lui om naar beneden te scrollen kunt ge ook gewoon hier klikken.