Ironmac in Lanzarote 2010

Na Norbert vertelt nu Marc uit Wuustwezel zijn Lanza verhaal.  Ik onthou vooral volgende zinssnede : " we moeten blij zijn met wat we zijn , wat we kunnen en wat we doen " . Volia Ironmac ten voet uit.

Lees hier het verslag

PS : opvallend hoe fietsuitrustingen toch op mekaar kunnen gelijken.

Lanzarote 2010 van Norbert

Een verslagje van zijn Lanzarote, geschreven op zijn onnavolgbare wijze en steeds gekruid met de nodige humor en relativeringsvermogen, ... en wat lees ik, zal nie zijn laatste zijn !!! That's the spirit.

Klik hier voor het verslag

Bilzen Classic

Gisterenavond gaan inschrijven in Bilzen zodat ik vandaag om 8u van thuis uit kon vertrekken en na 4km al "jonberg" voor de wielen geschoven kreeg.  Ik verzeilde in een groepje waar er enkele van weg reden, wou mee maar de benen zeiden ho,ho, de training van gisteren moet er eerst nog uit.  Dus nog effe gewacht en een km of 15-20 verder kon de pret beginnen.  Er werd serieus gekoerst, er waren er enkele die iedereen eraf wilden rijden.  Uiteindelijk bleven we nog met 5 over aan de eerste bevoorrading. Vanaf daar vertrok ik na een korte stop alleen verder.  De wind bleef in het nadeel blazen tot aan bevoorrading 2.  Ik had intussen van een paar man gezelschap gekregen.  Zij namen evenwel de optie Muur van Hoei die ik liever links liet liggen wegens "niet houden van".  Aan bevoorrading 2 liep ik Loix en compagnon tegen het lijf en samen met hem en nog een paar anderen gingen we op weg voor het moeilijkste stuk van het parcours.  Tussen bevoorrading 2 en 3 liggen de meeste klimmetjes. De pas werd er goed ingehouden en ik voelde met de kilometers de benen beter worden.  Na bevoorrading 3 had ik nog serieus wat over en ik liet mijn metgezellen die rustig aan het uitbollen waren in  de steek en ging op zoek naar, ja naar wat eigenlijk.  Gewoon kijken hoe ver we nog konden geraken voordat de hamer viel.  Die viel ergens rond km 160, een klein dipje evenwel.  In Sluizen verliet ik het parcours en reed naar huis.  Ik kwam er terug door en kon nog mooi tempo houden. 

175km in 5hr46, dat is 30.5 gemiddeld, gemiddelde hf 132.  Ben dan ook zeer tevreden over deze rit en eigenlijk een beetje verbaasd dat het zo goed ging.  Blijkbaar werkt de iets nieuwere aanpak goed.  Ook de nieuwe positie op de K-factor, stuur iets hoger, zit goed, geen problemen meer met de onderrug en de nek, schouders.  Ook  het gebruik van de voeding toch nog maar eens getest.  Squeezy concentrate is en blijft een fantastische sportvoeding.  Gewoon elk uur uw bidonnetje van 75cl leegdrinken en ge komt nie in de problemen. En je hebt dan sowieso genoeg vocht binnen. Ook achteraf niet de kasten thuis moeten leegroven wegens een hongeraanval. 

Deze rit was zeker een mooie opsteker, zowel mentaal als fysiek voor Nice.

De nieuwe TREK speed concept

Trek heeft een nieuwe tijdritfiets gebouwd voor de triatleten.  Dat is er duidelijk te merken.  Bekijk hier een uitgebreidde fotoreportage.  Let op de speedbox en de ingebouwde cadans en speedcensor.  Je ziet ook geen kabels en het vooraanzicht, is amai extra strak.

Lang geleden dat ik nog eens een berichtje postte  Op zich is dat een goed teken, dat betekent dat ik geen tijd heb om op de computer te tokkelen, en dus meestal met andere zaken, vooral trainen bezig ben.  Het kan ook liggen aan het feit dat er hier tegenwoordig een nummerke moet getrokken worden voor de computer want met 2 Farmvillers in de familie ....

Vorige week was een goede trainingsweek geweest.  10K swim - 390K Bike - 40K run.  Met een lange fietstraining op zaterdag van 184K.  De komende 3 weken zal ik proberen de zware lange trainingsdagen af te wisselen met enkele relatief rustige dagen want anders hou ik het niet vol  Bovenaan elke week staat sowieso een lange duurloop van +20K en een lange fietstraining van +150K  Verder wil ik toch 3x/week zwemmen om aan de 10k/week te komen.
Gisteren mijn eerste fysieke klopke al gehad.  Na zaterdag 6u fietsen, zondag een looptraining van 10K, maandag werken en van en naar het werk gelopen 21K, ging  gisteren het licht uit.  Zowel het zwemmen, toch mijn 3.4K gezwommen maar afgezien, als het fietsen, training ingekort en gewoon een uurke losgereden, ging van geen kanten. Vanmorgen al een heel ander mens en dat zag ik direct aan mijn zwemtijden.

Intussen gaat op Lanzarote de ene afterparty na de andere door, ik zou zeggen "Keep on Chillin my friends"

1 jaar geleden

Vorig jaar rond deze tijd zat ik op Lanzarote.  Een Canarisch eiland waar ik goede herinneringen aan over hou.  We zijn ginder bevriend geraakt met Norbert en Marc, een vriendschap die nu 1 jaar later nog altijd stevig standhoudt.  Beide heren zitten nu terug op het eiland en staan zaterdag aan de start van de Ironman.  Ik zal alles via het thuisfront moeten volgen, met een beetje pijn in het hart.  Maar ja ik heb gekozen voor Nice, dus mijn tijd komt nog wel.  Ik hou zaterdag in elk geval de startnummer 1145 en 1550 in de gaten en wens mien moaten ginder veel succes, kracht zowel fysiek als mentaal, veel vreugde want al is het afzien, pain is temporary, pride last forever.

En achteraf mogen ze er gerust ene op mijn kosten drinken, dos cervezas por favor

IM Tattoo kunst

Je hebt net je eerste IM finishlijn gehaald en dat moet natuurlijk met een tattoo gevierd worden.  De befaamde M DOT wordt dan op armen, benen, rug en ik wil verder niet weten waar nog allemaal in de huid gegraveerd.

Als je hier klikt kan je enkele kunstige M tattoos zien

Trainen in St-Tropez Dag 6

De laatste dag is meestal de uitboldag.  Omdat we 's avonds vertrekken wordt er meestal maar een kort ritje gereden.  Zo ook dit jaar, iedereen was het een beetje beu, met al dat regenweer maar hoera, hoera ons ritje hebben we dan toch in de droogte kunnen afwerken.  Maar geloof het of niet, kort na de middag begon het weer te regenen zodat de goesting om nog iets extra te doen er volledig bij ging liggen.

Dan maar de totalen van deze erg natte trainingsstage

Zwemmen : 18.5K
Fietsen : 649K
Lopen : 10K
Totaal uren : 30u30'

Trainen in St-Tropez Dag 5

Het weer en ook de voorspellingen zagen er beter uit voor onze voorlaatste dag.  Er stond een zonnetje boven het grootste deel van de Cote D'Azur en dus besloten Kurt, Denis en ikzelf met het busje richting Nice te rijden om daar het parcours van de IM te gaan verkennen waar we op 27 juni gaan deelnemen.  We hadden een plannetje van de omloop maar hoopten toch stilletjes dat er nog een paar pijlen zouden staan al waren het er maar een paar van het jaar voordien.

Tegen 11u30 waren we ginder startensklaar.  De zon scheen dus geen beenstukken aan en een regenjas meenemen leek ons ook overbodig.  Vermits  ons busje op 750m hoogte stond en we pas op het parcours aanpikten op het hoogste punt van 1100m moesten we nog eerst een colletje van 5Km over om het hoogteverschil te overbruggen.  Zo waren we goed opgewarmd om enkele kilometers verder hoera, hoera de eerst Ironman M op de grond te zien.  Parcours was dus uitpijld zelfs met zeer recente pijlen.  Geen probleem om het te volgen.  Omdat we op het hoogste punt zaten liep het eerste stuk zacht bergaf en het duurde toch even eer we terug aan het klimmen waren.  Het weer op deze hoogte was dan weer een ander paar mouwen.  Het was er koud, een graad of 5, dus frisjes voor de kledij die we aanhadden. Er kwam nog 1 "lange" klim van een km of 6 en een kort klimmetje van 2km eer we aan de lange afdaling konden beginnen. De afdaling van 30km is vooral een bijtrapafdaling en zeker niet technisch.  Het stuk weg van en naar Nice hebben we niet gedaan.  Eerste hindernis als je vanuit de wissel in Nice 20km heb gefietst is een zeer steil stukje van een dikke 500m met  stukken tot 15%.  Kort maar krachtig en de uitloper is een wat makkelijker klimmetje om dan over te gaan in een lang stuk zeer licht heuvelend waar je de snelheid goed boven de 3Okm/u kan houden voordat je kan beginnen aan het moeilijkste stuk de klim van 20km van de Col de L'ecre.  Het is een klim in 3 stukken.  Eerste stuk is vrij makkelijk.  Dan volgt het 2de stuk met vooral een paar wat steilere kilometers om vervolgens na wat vlak en beetje bergaf over te gaan in deel 3 van 6.5km met een gemiddelde stijging van 6.5%.  Boven was het weer aardig koud zeker na de zon die we beneden gehad hadden en op de koop toe begon het te regenen.  Hard te regenen, heel hard te regenen.  Miljaar 't zal toch niet waar zijn zeker.  Jawel het was waar.  Op dat moment waren we 15km van het busje verwijderd en half verkleund begonnen we na een tijdje aan de afdaling van ons "opwarmcolletje"  Bibberend, verstijfd van kop tot teen, doornat stapten we houterig van onze fietsen en als een Parkinsonpatient hebben we ons omgekleed.  Een brasserietje opgezocht voor een warme chocomelk waarna we toch een beetje op temperatuur kwamen.

Uiteindelijk fietsten we 148km met 2500 hoogtemeters.

Ben in alle geval blij dat ik het parcours verkend heb en ik mag wel zeggen dat het mij "makkelijker" uitvalt dan ik verwacht had.  Het is en blijft natuurlijk 180km maar ik had iets meer klimwerk verwacht.  Daarom nu ook mijn twijfel om misschien toch op mijn tijdritfiets deel te nemen.  Enfin, ik hou het voorlopig nog in beraad.

Dag 5 : BIKE

Trainen in St-Tropez Dag 4

Nadat we gisteren 2x lekker doornat waren geworden voelde je aan dat niemand er nog hard aan trok om dit nog eens mee te maken.  Echt fijn trainen kan je dat natuurlijk niet noemen.

Vandaag stonden we op en je zag de zware donkere, bijna zwarte wolken in de lucht hangen.  Het regende dan wel niet maar lang kon dit niet meer uitblijven.  Na de zwemtraining waren we met een man of 4 die de fietskleren aantrokken maar toen het begon te druppelen vertrokken alleen Kurt en ikzelf voor een ritje.  Het bleef druppelen maar echt doorregenen deed het evenwel niet.  Er waren zelfs opklaringen te zien.  Na een korte rit van 42K waren we terug, aten iets om dan opnieuw in gedruppel toch terug te vertrekken met 4 man.  Na 5km begon de zon te schijnen, eindelijk en reden we toch nog een dikke 80km. 's Avonds zwommen we dan nog een dikke 2K zodat de cijfertjes van vandaag 124K bike en 4.6K swim waren, goed voor iets meer dan 6u training.

Dag 4 : BIKE rit 1 + BIKE rit 2

Trainen in St-Tropez Dag 3

De ochtend bracht wel geen zonnetje tevoorschijn maar het regende toch niet meer, wel was het zwaar bewolkt, geen goed voorteken.  Na de zwemtraining en het ontbijt trokken we toch onze fietskledij aan.  Maar net vooreer we wilden vertrekken begon het te regenen.  En niet een beetje ook, tis precies dat het ginder niet stilletjes kan motregenen, het valt er altijd met bakken tegelijk uit de lucht.  Denis had zoiets van, shit ik wil toch wel gaan fietsen en omdat ik toch daar was besloot ik maar mee te gaan.  Het was koud en dus ook nog nat en ge zijt daar niet echt op voorzien behalve een regenjasje dus besloten we zoveel mogelijk bergop te rijden en zo weinig mogelijk bergaf .  Gemakkelijk is dat niet vermits dat als ge ergens bovenkomt ge altijd terug naar beneden moet maar we hadden een ritje in gedachten waar we meer konden klimmen dan dalen.  Bergop viel het dus reuze mee, een mens begint dan zelfs te zweten.  Bergaf was het dan killig en voorzichtig rijden om niet onderuit te gaan.  Na 2hr30 waren we terug en alsof te goden er iets mee te maken hadden, het stopte met regenen.  Ge laat dan eens een vloek ontsnappen die niet voor publicatie vatbaar is, probeert uw natte kledij enigsinds droog te krijgen want ge weet dat de niet fietsers van de voormiddag waarschijnlijk wel een poging wagen in de namiddag.  Zo gebeurde het ook.  We lieten het niet aan ons hart komen en trokken de klamme armstukken terug aan om die nog geen uur later opnieuw kleddernat te laten worden.  2 keer op een dag is genoeg van het goede dus in zwemmen had ik die avond echt geen zin meer. 

Misschien dat het morgen beter zou worden, misschien ...

Ware het niet dat een oude wijsheid zegt, regent het met blazen op het water, dan regent het 3 dagen lang. En het had vandaag met "blazen" op het water geregend, zelf gezien!!!

Voor de liefhebbers zal ik hier de details van de ritten tot nu toe weergeven

Dag 1: BIKE + RUN
Dag 2 : BIKE
Dag 3 : BIKE rit 1 - BIKE rit 2

Gastroscopie

Deze voormiddag heb ik op aanraden van mijn dokter na de aanslepende maagproblemen die zelfs onder medicatie niet goed onder controle te krijgen waren een maagonderzoek ondergaan, ook wel gastroscopie genoemd. 

Ik had er toch een beetje schrik voor want ge hoort daar allerlei wilde indianenverhalen over.  Eerst werd er een verdovende vloeistof in mijn mond, keel gespoten.  Daarna kreeg ik een spuitje valium in de ader en ik moet zeggen, na een paar seconden werd het al vrij licht in mijn hoofd.  Dan kwam de dokter af en schoof een darm zo dik als mijn pink in de keel door de slokdarm de maag in.  Op een paar kokhalsbewegingen na viel het eigenlijk allemaal vrij goed mee.  Er werden 2 biopsies genomen en het onderzoek zat er op.

Diagnose was dat er nog steeds een ontsteking van de maag is en een beginnende ontsteking van de slokdarm.  Zwaardere medicatie is aangewezen.

De rest van de dag toch een beetje groggy geweest van die valium en een aantal uurtjes in dromenland vertoeft.  En ik vroeg mij op voorhand af waarom er werd gevraagd een chauffeur mee te nemen om naar huis te rijden!

Trainen in St-Tropez Dag 2

's Nachts kwam dus de storm opzetten begeleid door fikse regen. Het bleef echt met bakken uit de hemel vallen.  Zwemmen in de ochtend deden we dus in stormachtige omstandigheden maar het was eens iets anders buiten zwemmen in de regen en stormwind.  Na het ontbijt zag niemand het zitten om te gaan fietsen wegens vooral veel te gevaarlijk.  Denis en ikzelf deden dan maar een siesta.  Na de middag klaarde het plots op en konden we net 100K fietsen.  Even zorgde een kudde schapen van 3000 stuks !!! nog voor enig oponthoud. Maar ook daar liet het weer zich niet door tegenhouden want we kwamen weer in een hels onweer terecht.  Nat tot op ons vel en verkleund van de kou werd het zwemmen afgelast en in de plaats was het poetsen van de fiets aan de orde.  De eerste keer in al die jaren dat ik ginder een fiets heb moeten poetsen.  Het vervolg van het verhaal is eigenlijk ééntonig, het regende en bleef regenen ...

Bijgevoegde foto is er eentje van het strand van Nice waar het zwemmen van de IM doorgaat.  Foto is getrokken tijdens de storm die ik heirboven beschreef.

Trainen in St-Tropez dag 1

Dag 1, na een heenreis zonder problemen waren we zondagavond in Les Naiades geland. Vroeg slapen want een ganse dag in de auto hangen is ook wel vermoeiend.  Maandagmorgen dan zoals elke dag om 7u paraat voor de ochtendlijke zwemtraining.  Het water van het 50m buitenbad was lekker warm en na een goeie 2.3K konden we gaan ontbijten.  Zoals de voorbije jaren werd er om 9u30 vertrokken met de fiets.  Een schraal zonnetje maar toch een graad of 18.  101K was genoeg voor dag 1.  We waren nog niet lang terug en de spaghetti was nog maar pas op of het begon te regenen.  Denis en ikzelf liepen nog een 10K in de regen en ook de avondzwemtraining ging door in de regen om dag 1af te sluiten met 6u training.  De regen bleef maar vallen en gedurende de nacht kwam er ook nog storm op zetten, maar dat verhaal is voor morgen!

Motivatie

Net terug van Frankrijk, vanaf morgen de verhalen, dag na dag. maar nu eerst even iets anders. Heb je af en toe eens gebrek aan motivatie, kijk hier eens, na zo veel jaren nog steeds die passie, die motivatie.

Morgenavond rond deze tijd zit ik in Port Grimaud, in de buurt van St-Tropez.  6 dagen lang leven als een prof, trainen, eten en slapen.  6 dagen lang vooral fietskilometers maken, maar zeker het zwemmen en lopen niet uit het oog verliezen.

Updates volgen via Twitter, ik zal elke dag de geleverde arbeid doortwitteren. Voor de mensen die het interessert, we verblijven hier.

See you in 1 week, en train ze hier, ik zal dat ginder doen.