dinsdag 26 april 2011

Verhalen van onderweg

Een mens ziet al eens iets, hoort al eens iets als hij gaat fietsen en dat zijn dan die dingen die altijd wel bijblijven en omdat er toch niet veel nieuws te rapen valt op tri vlak dan maar effe terug naar afgelopen weekend.

Zaterdag was er de vriendelijke Nederlandse politieagent op zijn motor die in Nederlands Limburg naast ons (Erkens en ikzelf) kwam rijden om ons er toch maar attent op te maken dat we aan het vorige kruispunt wel best het fietspad hadden moeten nemen ipv de rijweg.  Dit gezegd zijnde groette hij ons, draaide de gas open en weg was hij.

Zondag dan kreeg "den draad" een nieuwe betekenis toegeschoven.  Het is vrij simpel, vraag maar aan Michel wanneer die weet wanneer zijn bandjes versleten zijn, ... Inderdaad als den draad erdoor komt.

Paasmaandag dan was ik alleen op pad en net voordat ik het jaagpad opreed kwam er een brommertje voorbij met een fietser achter. Verdoeme dacht ik, de goeie trein gemist, want het was wind tegen en die zou ik toch niet meer inhalen.  Maar wat blijkt, da brommerke reed wel niet weg van mij, ik schakel een tandje bij en rij het gat dicht.  Tegen 33 per uur hing ik er op 5m achter en bekeek het schouwspel.  Het brommertje, voorzien van een bak achteraan met daarop pizza geschreven, hield een wat minder afgetrainde fietser uit de wind.  Dus logische conclusie, die zijn hier zeker nie aan't trainen want dan rijdt ge rapper.  Brommer en fietser zijn mekaar zeker toevallig gepasseerd.  Na een paar minuten houdt plots de fietser zijn benen stil en kijkt op zijn hartslagmeter?? waarna ook het brommertje inhoudt en beide langs de kant van de weg stoppen.  Euh dus toch aan't trainen ???? Even verder passeer ik een andere eenzame fietser die direct mijn wiel kiest, hopla daar hebt ge weer zo ene denk je dan.  Even later neemt hij evenwel de kop over en zo rijden we verder tot aan de eerst sluis.  Als ik boven kom blijkt mijn compagnon al 100m achter te hangen en kan ik weer alleen verder.

Geen opmerkingen: